33 เจ็บ

1457 คำ

วันต่อมา Part ใบหยก ฉันแต่งตัวมาเรียนที่มหาวิทยาลัยแต่เช้าตามปกติของฉัน อยู่ที่นี่ก็สบายใจดีเหมือนกันนะไม่มีใครรู้จักใครไม่มีใครวุ่นวายกับใคร เรื่องส่วนตัวก็ไม่มีใครมายุ่ง ทุกคนให้เกียรติกันดีเสมอไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชาย อะไรที่ไม่ควรล้ำเส้นก็ไม่ทำกัน ได้มาอยู่ที่นี่ฉันก็มีความสุขไปอีกแบบนึงนะถ้าคุณแม่ยอมมาอยู่ที่นี่กับฉันด้วยฉันคงไม่กลับไปประเทศไทยอีกเลย "มาเรียนแต่เช้าเลยนะใบหยก"เสียงหวานเอ่ยทักทายฉัน ทันทีที่ฉันเดินเข้าไปในห้องเรียน "...."ฉันหันไปมองเจ้าของเสียงด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่งก่อนจะวางหนังสือลงบนโต๊ะแล้วนั่งลงอย่างแรง อุตส่าห์ตื่นมาด้วยความอารมณ์ดีกลับจะมาอารมณ์เสียซะแล้วสิ "พูดกับเราหน่อยสิ" "ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเธอนะ ฉันมาเรียนไม่ได้มาพูดกับใคร อีกอย่างถ้าฉันไม่สนิทกับใครฉันก็ไม่พูดด้วยอยู่แล้ว"ฉันบอก "แต่เราก็สนิทกันนะ" "ก็แค่เคย...ตอนนี้ฉันไม่ได้สนิทกับเธอแล้ว เธอกับ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม