Part ใบหยก
เช้าวันต่อมา
ฉันอุ้มน้องบาร์รอนลงมาเล่นอยู่ที่ด้านล่างตั้งแต่เช้าเพราะแกตื่นเช้ามาก และบรรยากาศที่บ้านในตอนเช้าๆก็ยังดีด้วยแกจะได้รับอากาศที่บริสุทธิ์ร่างกายจะได้แข็งแรงๆไม่เจ็บป่วยง่ายๆ
"จ๊ะเอ๋...สดชื่นไหมครับตาหนูของแม่"ฉันก้มหน้าคุยกับน้องบาร์รอน ยิ่งมองหน้าของแกเท่าไรแกก็เหมือนพ่อของแกไม่มีผิดเพี้ยน เหมือนกับว่าถอดแบบพิมพ์กันออกมายังไงอย่างงั้น "ทำไมหนูไม่หน้าตาเหมือนแม่เลยนะลูกรู้ไหมว่าแม่น้อยใจ"
ฉันอุ้มท้องแกมาตั้ง 9 เดือนทะนุถนอมแกราวกับไข่ในหินแต่พอออกมากลับหน้าตาเหมือนพ่อไม่มีผิดเพี้ยน มันน่าน้อยใจไหมล่ะ แต่ก็ช่างเถอะถึงแกจะหน้าตาเหมือนกับพ่อของแกมากแต่ฉันรับรองว่าฉันจะเลี้ยงลูกไม่ให้มีนิสัยเหมือนกับพ่อของแกแน่นอน โตไปแกต้องเป็นผู้ชายที่รักเดียวใจเดียวไม่ทำร้ายผู้หญิง และให้เกียรติผู้หญิงเป็นที่หนึ่ง นี่แหละเขาถึงจะเรียกว่าลูกผู้ชายตัวจริง
"คุณหยกคะ...ได้เวลาคุณหนู
