“ถ้าไม่ได้กลัวแล้วรีบหนีกลับทำไมล่ะ”
เขาเอ่ยถาม เธอเงยหน้าขึ้นจ้องตาเขาก่อนจะหลบวูบ ลมหายใจของเขาทำให้ช่องท้องของเธอปั่นป่วนอย่างหนัก
นราวดีสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ นั่นสิเธอไม่ได้กลัวแล้วจะหนีทำไม ทำงานที่นี่เงินดีเพราะเป็นบริษัทใหญ่ เธอจะได้ส่งเงินไปให้ที่บ้าน
เรียนจบแรกๆ เธออยากจะกลับบ้านเพราะหางานทำในกรุงเทพฯ ไม่ได้ แต่เพราะคำพูดของบิดามารดาทำให้เธอไม่กล้ากลับไป
ถ้ากลับไป เอาใบปริญญาไปแขวนไว้ข้างฝา แต่หางานทำไม่ได้ เธอจะกลับไปให้อับอายขายหน้าทำไม
ชาวบ้านได้ว่าขายวัวส่งควายเรียนเธอเลยเพียรพยายามหางานทำให้จงได้ ไม่ให้บิดามารดาน้อยหน้าใคร
แม้พวกท่านไม่ได้เร่งรัดเรื่องงานแต่ก็คอยไถ่ถามว่าหางานทำได้หรือยัง เพราะที่บ้านเป็นหนี้ต้องปลดหนี้ บิดามารดาส่งเธอมาเรียนก็ต้องไปหยิบยืมเขามา เธอทำงานหลังเลิกเรียนบ้าง ไหนจะค่ากิน ค่าหอพักและค่าใช้จ่ายอีจิปาถะ มันแทบไม่ค่อยพอ ต้องใช้จ่ายอย่างประหยัด
