2

1235 คำ
“ถ้าอย่างนั้น หมอคงต้องถามว่าคุณจะเอาผลตรวจไปทำอะไร” หมอหนุ่มเอ่ยถามด้วยความสงสัย และในฐานะแพทย์เจ้าของไข้ เขาเองก็มีสิทธิ์ในการถามเช่นกัน “คือว่า…” “คุณยังไม่เคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์ใช่ไหมครับ” เอ่ยถามเมื่อเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้าทำท่าทีลังเล และไม่กล้าที่จะตอบ “ไม่เคยค่ะ” เวทิกาตอบพร้อมกับก้มหน้าด้วยความอาย ไม่รู้ทำไมสายตาคมของหมออัคคีถึงทำให้เธอไม่กล้าแม้จะสบตาเขา โดยเฉพาะเมื่อพูดคุยเรื่องที่น่าอายเช่นนี้ “ถ้าอย่างนั้น หมอว่าก็ไม่จำเป็นต้องตรวจอะไร ในเมื่อคุณก็รู้ตัวของคุณดีอยู่แล้ว” อัคคีพูดอย่างสรุปจบง่ายๆ เขาไม่มีความจำเป็นต้องตรวจอะไรในเมื่อเรื่องแบบนี้คนที่รู้ตัวดีที่สุดก็คือเจ้าตัวเอง “ไม่ได้นะคะ หมอต้องตรวจให้ฉัน ไม่อย่างนั้น ฉันแย่แน่” เวทิการ้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเห็นว่าหมออัคคีทำท่าเหมือนจะไม่ยอมทำการตรวจ และเธอไม่มีทางเสียเวลาเปล่าในการไปหาโรงพยาบาลอื่นแน่ อย่างไรเสีย วันนี้ต้องได้ผลตรวจนั้นกลับไปให้ได้ “หมอจะตรวจก็ต่อเมื่อคุณยอมบอกว่า เอาผลตรวจไปทำอะไร ถ้าไม่ใช่เรื่องผิดศีลธรรมอะไร หมอก็อาจจะตรวจให้ได้” อัคคีเอ่ยถามอย่างไว้เชิง เพราะมองว่ามันแปลกที่หญิงสาวหน้าตาดี แถมบอกว่าตนเองยังบริสุทธิ์ผุดผ่องต้องการผลตรวจยืนยันความบริสุทธิ์ หากเจ้าตัวไม่ได้จะเอาไปใช้ในเรื่องคดีความ แล้วจะมีเหตุผลอะไรอีกที่ผู้หญิงตัวเล็กๆ แบบนี้จะอยากได้ผลวินิจฉัยยืนยันความบริสุทธิ์ของตนเอง “คือว่าฉันกำลังจะแต่งงานค่ะ” เวทิกากลั้นใจพูดออกไป เธอไม่ใช่คนชอบโกหก แต่สำหรับเรื่องนี้หากไม่ยอมโกหกออกไป หมออัคคีคงไม่ยอมตรวจให้ง่ายๆ แน่ “แต่งงาน? คนไข้อายุเท่าไหร่แล้วครับ” อัคคีเอ่ยถามอีกครั้ง ด้วยคนตรงหน้ายังดูเด็กเกินกว่าจะเข้าพิธีแต่งงานกับใครได้ แต่ถึงอย่างนั้น สมัยนี้ เด็กสาวรุ่นๆ ก็พากันแต่งงานไว มีแต่เขาที่อายุปาเข้าไปสามสิบสองปีแล้ว แต่ยังรักสนุกและไม่คิดที่จะลงเอยกับใครง่ายๆ “ยี่สิบสองปีค่ะ แต่มันไม่สำคัญหรอกค่ะหมอ หมอช่วยตรวจให้ฉันเถอะนะคะ ไม่อย่างนั้น ฉันแย่แน่” หญิงสาวคร่ำครวญออกมา นาทีนี้ต่อให้ต้องพูดโกหกมากแค่ไหน เธอก็จะทำ เพราะตนเองก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้วเหมือนกัน “แย่? หมายความว่าไง อย่าบอกนะว่าแฟนของคุณบังคับให้มาตรวจ” ปกติไม่ใช่คนที่ชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้าน แต่ครั้งนี้ อัคคีจำเป็นต้องซักถามคนไข้ เพราะมันก็ถือเป็นประวัติในการรักษาคน และเขาเองก็ควรจะรู้เรื่องพวกนี้เอาไว้เพื่อปกป้องตนเอง “เปล่าค่ะ คือว่าแม่แฟนของฉันไม่เชื่อว่าฉันยังบริสุทธิ์เลยอยากให้เอาผลตรวจไปยืนยัน ขอร้องนะคะหมอ ถ้าหมอไม่ช่วย ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไง” เอ่ยด้วยน้ำตาคลอ “ผมว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องในครอบครัวของคุณ และคนที่รู้ดีสุดก็คือแฟนของคุณเอง เขาน่าจะเป็นฝ่ายปกป้องคุณมากกว่านี้” อัคคีพูดอย่างใจ ความจริงแล้ว คนจะแต่งงานกันไม่จำเป็นต้องมาตรวจอะไรแบบนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณค่าที่แท้จริงของผู้หญิงไม่ได้อยู่ที่พรหมจรรย์ แต่อยู่ที่จิตใจของเธอต่างหาก หมอหนุ่มอยากจะเอ่ยออกไปเช่นนั้น แต่คิดว่ามันคงไม่ใช่เรื่องกงการอะไรของตนเองที่ต้องมาอบรมสั่งสอนหญิงสาวตรงหน้า แค่ทำหน้าที่ของหมอให้เสร็จสิ้นก็เพียงพอ แม้จะอดเสียดายนิดๆ ไม่ได้ก็ตาม เพราะเธอเองก็สวยถูกใจไม่น้อย หากเจอกันในสถานที่อื่น เขาอาจจะเข้าไปทำความรู้จักกับเธอในฐานะอื่น แต่นั่นก็เป็นได้เพียงแค่ความนึกคิดเท่านั้น เพราะอีกฝ่ายก็กำลังจะแต่งงานในไม่ช้า “ฉันเองก็ไม่สามารถทำอะไรได้หรอกค่ะ นอกจากทำตามคำสั่งของผู้ใหญ่” เวทิกาอดประทับใจคุณหมอตรงหน้าไม่ได้ พอจะดูออกมาว่าเขามีความเป็นสุภาพบุรุษมากเพียงใด และเรื่องทั้งหมดที่กุเรื่องขึ้นมา หากเกิดกับตนเองจริงๆ แน่นอนว่าเธอคงไม่มีทางแต่งงานกับผู้ชายแบบนั้นอย่างแน่นอน “หมอเห็นใจคุณนะ แต่หมอคงตรวจให้คุณไม่ได้” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดเสียจนคนฟังอดใจหายไม่ได้ “หมอคะ…ขอร้อง ช่วยตรวจให้ฉันเถอะนะคะ เพราะต่อให้หมอไม่ตรวจให้ ฉันก็คงต้องไปตรวจที่อื่นอยู่ดี ช่วยฉันสักครั้งเถอะนะคะ” อ้อนวอนอีกครั้งอย่างหน้าไม่อาย เพราะเธอเองก็ไม่อยากต้องเสียเวลาแบกหน้าไปให้หมอคนอื่นตรวจอีกแล้วเช่นกัน “นี่คุณไม่คิดกลับไปเคลียร์กับแฟนคุณเลยหรือยังไง!” น้ำเสียงที่เอ่ยติดความหงุดหงิดใจอย่างห้ามไม่ได้ เขาพยายามจะเอาเรื่องนี้อยู่เหนือความรู้สึกของตนเอง แต่ไม่รู้ทำไมถึงได้ไม่พอใจนัก ยิ่งรู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าต้องเข้าแต่งงานกับผู้ชายปอดแหก ไม่กล้าปกป้องแฟน ก็ยิ่งฉุน “มันไม่มีประโยชน์อะไรหรอกค่ะ ตอนนี้ ฉันต้องการแค่ผลตรวจเท่านั้น หมอต้องช่วยฉันนะคะ” พูดพร้อมกับเผลอเขย่ามือของหมอหนุ่มด้วยความร้อนรน “ปล่อยมือผมด้วยครับ” อัคคีใช้น้ำเสียงเย็นชา และเผลอแทนตัวเองว่า ‘ผม’ เหมือนที่ชอบพูดกับคนอื่นๆ ในยามที่พ้นจากหน้าที่ เขาไม่ได้หวงตัวแต่อย่างใด แต่การที่หญิงสาวซึ่งสวยถูกใจมาถูกเนื้อต้องตัวกันแบบนี้ มันก็อดทำให้รู้สึกแปลกๆไม่ได้ หากเจอกันในสถานการณ์ปกติ เขาคงไม่ปล่อยเธอไปเด็ดขาด “ขอโทษค่ะ” เวทิกาปล่อยมือใหญ่อย่างรวดเร็ว “ได้ หมอจะตรวจให้คุณ” อัคคีพูดเสียงนิ่งเรียบ ในเมื่อเขาได้แนะนำหญิงสาวไปแล้วว่าให้กลับไปเคลียร์กับแฟนหนุ่ม แต่ในเมื่อเธอยืนยันคำเดิมเขาก็ต้องทำหน้าที่ของหมอต่อไป “ขอบคุณนะคะ แล้วฉันต้องทำยังไงบ้างคะ” เวทิกาออกอาการดีใจ ในที่สุดหมอก็ยอมตรวจให้เสียที เธอจะได้จัดการเรื่องนี้ให้มันจบๆ “เดี๋ยวคุณไปเตรียมตัว แล้วก็รอผมบนเตียง” พูดขึ้นโดยที่ไม่มองหน้าหญิงสาว เขาตรวจอะไรแบบนี้บ่อยจนชิน แทบไม่รู้สึกอะไรแล้ว แต่แปลกที่อดตื่นเต้นไม่ได้ที่จะได้เห็นตัวตนของคนตรงหน้า “เอ่อ หมอคะไม่ต้องตรวจจริงไม่ได้เหรอคะ” หลุดเอ่ยถามด้วยความเขินอาย เธอไม่ได้โลกสวยถึงขั้นไม่รู้ว่าการตรวจพรหมจรรย์จะต้องทำอย่างไร และของสงวนที่ไม่เคยมีชายใดได้เห็นจะต้องมีหมอรูปหล่อตรงหน้าเป็นคนแรกที่ได้เห็นและสัมผัสอย่างนั้นหรือ!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม