เวทิการ้องเสียงหลงเมื่อรับรู้ได้ว่าหมอหนุ่มกำลังจงใจสร้างความเจ็บปวดให้ และเขาก็จงใจดูดต้นคอเธออย่างแรง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตอนนี้มันคงเป็นรอยแดงหลายจุดไปแล้ว
“ผมจะทำมากกว่านี้อีก” เผยยิ้มกว้างอย่างพอใจก่อนจะปิดปากหญิงสาวด้วยปากร้อนของเขา
คราวนี้จูบเธออย่างหิวกระหายมากขึ้น ลิ้นเล็กพยายามจะหนีอย่างที่สุด แต่เขาก็ไล่ต้อนจนเธอไม่สามารถหลบหลีกได้อีก ชายหนุ่มรุกรานและกวาดชิมน้ำหวานในโพรงปากสาวได้อย่างที่ใจต้องการ ในขณะที่คนใต้ร่างไม่สามารถต่อต้านความต้องการของเขาได้อีก
อัคคีไม่รู้ว่า ก่อนหน้านี้สามารถใจเย็นและปล่อยแม่กวางน้อยมาได้อย่างไร แค่ได้ดอมดมและจูบเธอ เท่านี้ก็รู้เลยว่า เพียงแค่หนึ่งวันที่ต้องอดทนรอให้เจ้าหล่อนพร้อมมันคงนานเกินไป และเขาก็ไม่มีทางปล่อยให้ร่างกายอันสวยงามนี้หลุดรอดไปอีกแม้แต่วันเดียว เวทิกาจะต้องเป็นของเขา และเขาก็จะกินเธอให้สมกับที่ใจปรารถนา
ในขณะที่เวทิกาได้แต่อ่อนปวก
