เวทิกาใช้เวลาไม่นานก็มาอยู่ที่ร้านประจำที่นัดหมาย ระหว่างรออคิน เธอจึงตัดสินใจโทร.ไปหาคนของเสี่ยวาโย เพราะตอนนี้พร้อมแล้ว และอยากจะจบปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งหมดเต็มที
“ฮัลโหล ฉันติดต่อมาอยากใช้หนี้”
หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่ง และมั่นใจว่าหากเธอมีเงินมาใช้หนี้ตามที่พูดเอาไว้ได้ เสี่ยวาโยก็ต้องทำตามที่รับปากไว้คือจะต้องยอมปล่อยแม่และน้องของเธอออกมา
“โกหกหรือเปล่า แค่วันเดียว เธอจะหาเงินจากไหนได้ตั้งมากมาย”
ปลายสายพูดออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ พร้อมกับหัวเราะเสียงดังราวกับว่าเรื่องที่ได้ยินเป็นเรื่องตลก
“จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ไม่ใช่เรื่องของพวกนาย เอาเป็นว่า ตอนนี้ ฉันพร้อมโอนเงินคืนให้กับเสี่ยของนายทันทีที่รู้ว่าแม่กับน้องฉันปลอดภัย” แม้ว่าจะพร้อมโอนเงินใช้หนี้แค่ไหน แต่ความปลอดภัยของพิสมัยกับเบญจาต้องมาก่อนเสมอ
“ฮึ แล้วพวกฉันจะแน่ใจได้ยังไงว่า ถ้าปล่อยแม่กับน้องเธอไปแล้ว เธอจะไม่เบี้ยว” เส
