เจ็บในทุกอณู

1047 คำ

“อย่าทำฉันเลยนะ” เธอพยายามอ้อนวอน แม้รู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้ “ขอร้องนะพี่” “ไม่ทำก็ไม่สนุกน่ะสิ น่า มาฆ่าเวลากันดีกว่า กว่าจะถึงวังสายก็อีกตั้งไกล...” มันกระตุกยิ้ม ก่อนก้มลงจะเลียเนินอกขาวผ่อง เธอกรีดร้อง สะบัดตัว พยายามข่วนหน้าและตบตีมันเท่าที่จะทำได้ จนทำให้มันโกรธจัดและเสียอารมณ์ จึงคว้าจับสองมือของเธอไว้ แล้วตบเปรี้ยงไปที่ใบหน้าสวยอย่างแรง... “โอ๊ย!” “ถ้ามึงยังไม่อยากตาย!!! มึงหยุดร้องโวยวายแล้วอยู่เฉย ๆ เข้าใจมั้ย!!!” มันขู่เสียงแข็ง พร้อมชักมีดออกมาจากชายพก ส่งปลายมีดมาทางเธอเพื่อขู่ “อยากโดนมีดแทงหรืออยากโดนกูแทง เลือกเอา!” เธอกลืนน้ำลายเอื้อก วินาทีนี้หูอื้อตาลายคิดอะไรไม่ออกแล้ว แต่ในจิตสำนึกบอกว่าเธอยังไม่อยากตาย “ก็ได้ ๆ พวกพี่สองคนจะทำก็เชิญ แต่อย่าทำร้ายฉันเลยนะ ฉันกลัวแล้ว” พวกมันสองคนมองหน้ากันแล้วยิ้มร้าย ก่อนจะจัดการช่วยกันปรับเก้าอี้ที่เธอนั่งให้ราบลงที่สุด “

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม