รักษ์ตะวันขับรถกลับมาถึงบ้าน เขายกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา จึงเห็นว่าเป็นเวลาสามทุ่มกว่าแล้ว ร่างสูงเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินเข้าบ้าน
ทว่าวันนี้มารดากลับยังคงไม่นอน นางนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น ดื่มชาร้อนและพูดคุยกับนิษฐาอยู่ เธอเพิ่งกลับมาจากเที่ยวพักผ่อนที่เชียงใหม่พร้อมกับโนอาและพ่อเลี้ยงรักษาเมื่อตอนบ่ายนี้
"พี่ตะวัน วันนี้กลับมืดเชียวนะคะ ทานอะไรมาหรือยังคะ?" น้องสะใภ้เอ่ยถามเช่นทุกวัน นิษฐาชอบทำกับข้าวให้รักษ์ตะวันทาน เธอคอยดูแลเขาไม่ต่างจากดูแลพ่อเลี้ยงรักษาซึ่งเป็นน้องชายของเขา
คุณรังสิมาเห็นสีหน้าบุตรชายแล้วก็รู้สึกแปลกใจ เพราะเมื่อเช้าดูเหมือนคนไร้ชีวิตชีวา ทว่าตอนนี้แววตากลับเปล่งประกาย เหมือนคนมีความสุขเป็นอย่างมาก แทนที่จะเหนื่อยล้าเพราะทำงานในรีสอร์ตตลอดทั้งวัน
"พี่ทานมาแล้วครับ พอดีออกไปทานที่ร้านอาหารข้างนอกกับพุฒกับพรอมแล้วก็ขวัญ" ชายหนุ่มบอกด้วยรอยยิ้ม เพราะในหัวใจของเขาเอาแต่น
