รักษ์ตะวันทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงนอนนุ่ม พลันคิดไปถึงค่ำคืนวันนั้น วันที่เขาไม่อยากเชื่อว่าตนจะตกหลุมรักผู้หญิงคนหนึ่งได้มากถึงขนาดนี้
แต่หากค่ำคืนนี้จะทำเช่นนั้นอีกก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะอันนาได้กล่าวหาว่าตนเป็นคนใจง่ายแล้ว และหญิงสาวยังกล่าวโทษตัวเองอีกด้วย
ระหว่างนั้นอันนาก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ร่างเล็กมีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันรอบกายเบาบางไว้ หญิงสาวหันมาเห็นว่ารักษ์ตะวันนั่งอยู่บนเตียงจึงตกใจ
"พี่ตะวัน! เข้ามาทำอะไรในนี้คะ?" เธอรีบยกมือขึ้นมาปิดเนินอกไว้ แม้จะมีผ้าขนหนูห่อหุ้มเต้านมอวบไว้อยู่ก็ตาม
รักษ์ตะวันรีบหันหน้าไปทางอื่น เพราะรู้สึกดีว่าหญิงสาวรู้สึกอึดอัดหากตนมองอยู่เช่นนั้น เขาไม่อยากทำให้เธอโกรธอีก
"พี่แค่จะเข้ามาบอกว่าพี่ทำมื้อเย็นเสร็จแล้ว พี่เคาะประตูแต่ไม่ได้ยินเสียงอันนาตอบพี่ก็เลยเดินเข้ามาดู แต่งตัวแล้วก็ออกไปทานข้าวนะครับ" เขาบอก แล้วจึงหันกลับมาจ้องมองคนตัวเล็กด้
