"คนบ้า ฝันไปเถอะค่ะ" เธอว่าแล้วจึงตักข้าวคลุกกับปลาทูเข้าปาก รักษ์ตะวันจึงรับประทานอาหารพร้อมกับหญิงสาว
สายตาของเขาเอาแต่จ้องมองคนตรงหน้าอยู่เช่นนั้น มันช่างเป็นมื้ออาหารที่อร่อยที่สุดในชีวิตของรักษ์ตะวันเลยก็ว่าได้
"ทานคู่กับน้ำพริกกะปิสิครับจะได้อร่อย" เขาพูดแล้วจึงตักน้ำพริกกะปิราดใส่เนื้อปลาทูให้อันนา
"ขอบคุณค่ะ พี่ตะวันก็ทานเยอะๆ เหมือนกันนะคะ"
"ครับ เอาปลาทูอีกหรือเปล่าครับ?" เขาถาม อันนาไม่ตอบแต่พยักหน้าแทน รักษ์ตะวันจึงหยิบเนื้อปลาทูไปใส่จานให้หญิงสาวอีกครั้ง
"ขอบคุณค่ะ" เธอเคี้ยวอาหารด้วยความเอร็ดอร่อย ตอนนี้เห็นแล้วว่าฝีมือการทำอาหารของรักษ์ตะวันนั้นยอดเยี่ยมแค่ไหน
และแม้จะยังโกรธชายหนุ่มแต่อันนาก็ยังคงพูดขอบคุณ เขายิ่งรู้สึกหลงรักเธอมากยิ่งขึ้น และตระหนักดีว่าอันนาเติบโตมาในครอบครัวที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี ไม่ผิดหวังที่ตนเฝ้าคิดถึงเธอตลอดสี่เดือนที่ผ่านมา
"น้ำพริกกะปิก็อร่
