“คุณสิงห์มีอะไรจะฝากถึงลินไหมคะ” ปาริมาเอ่ยถามเมื่อเห็นสิงห์เหมือนมีอะไรจะพูด ในขณะที่พิมาลินเดินออกไปไกลแล้ว “ไม่มีครับ” สิงห์ตอบกลับไป ปาริมาจึงยิ้มออกมาพลางเอ่ยขอตัว “ลินมีอะไรกับคุณสิงห์หรือเปล่า” ปาริมาเอ่ยถามพิมาลินเมื่อเดินมาจนทัน “ทำไมเหรอคะ” “เปล่าหรอกจ้ะ พี่รู้สึกเหมือนมีอะไรกัน” “ไม่มีหรอกค่ะ ถ้าจะมีก็คงมีเรื่องเดียว เรื่องที่เฮียสิงห์อยากถอนหมั้นกันลิน” ประโยคนั้นทำปาริมาคิดว่ามันต้องมีอะไรแน่ ๆ แต่เรื่องที่สิงห์มีท่าทีจะถอนหมั้นกันพิมาลินเธอก็พอรู้ แต่คิดว่าสิงห์ก็คงมีใจให้คู่หมั้นของตัวเองบ้าง ไม่อย่างนั้นคงไม่ยุ่งวุ่นวายด้วย แม้ปากจะไล่แต่ก็ยอมให้พิมาลินเข้ามาป่วนและวุ่นวายในชีวิต ถ้าเป็นตัวเธอ หากไม่ชอบก็คงไม่ให้ไปยุ่งวุ่นวายอะไรให้เสียเวลา พอไปถึงบ้านก็เห็นว่าพิรัชต์กำลังสอบถามสาวใช้ในบ้านว่าเห็นพิมาลินไหม แต่พอเห็นลูกสาวเดินกลับมา ก็ตรงเข้าไปตบหน้าเพี้ยะใหญ่ ใบห