เมื่อคิดได้ดังนั้นคริมาก็ตั้งใจเอาไว้ว่าจะต้องได้เขาเป็นผัวให้จงได้ ใครจะคิดยังไงก็ช่าง แต่ผู้ชายดีๆ แบบปืนใครมองข้ามไปก็เท่ากับโง่น่ะสิ
เธอไม่ได้มองว่าเขาต้องร่ำรวย แค่มองว่าเขาจริงใจและมีความรักให้แก่เธอจริง ๆ ทุกอย่างก็ราบรื่น เขารักเธอเขาย่อมจะดูแลเธอเป็นอย่างดี
เธออายุแค่สิบแปด ความรู้สึกอันดับแรกเลยคือความรัก ถ้าเขารักเราอย่างไรเขาก็ต้องดูแลเราดี หาเลี้ยงเราได้ ความร่ำรวยมันสร้างกันได้ เธอจะช่วยเขาทำมาหากิน เธออยากสร้างครอบครัวกับเขา
คริมาคิดไปไกลจนหลับไป ตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะได้กลิ่นอาหารหอมกรุ่นในเช้าของวันใหม่ เธอดีดตัวขึ้นจากที่นอนอย่างรวดเร็ว เป็นครั้งแรกที่เธอนอนหลับลึกยาวนานขนาดนี้ ถ้าเป็นสมัยก่อนเธอต้องตื่นขึ้นมาทำงานตั้งแต่เช้ามืด กว่าจะได้นอนก็ดึกดื่นเที่ยงคืน ที่ผ่านมาทำให้รู้ว่าชีวิตคนเราไม่มีอะไรแน่นอน
“ตื่นแล้วเหรอ มากินอาหารเช้าสิ” ปืนอยู่ที่โต๊ะอาหาร เขาเรียกเธ
