“เป่าสิ”
แสนกล้าอมยิ้มพอใจ เขาเป่าปั้นข้าวจี่ไปสองที
“หายร้อนแล้วครับ” เขาว่าพลางยักคิ้วกวน ๆ
“หม่ามี้กินสิคะ ป๊ะป๋าเป่าให้แล้ว”
“ตาหวานก็ต้องกินเยอะ ๆ นะคะ จะได้แข็งแรง”
“ค่ะหม่ามี้”
แม่ใหญ่นวลหันหลังให้สามคนพ่อแม่ลูก ผู้สูงวัยกำลังย่างข้าวจี่เพิ่ม ได้ยินที่ทั้งสามคนพูดคุยกัน ท่านก็พลอยยิ้มมีความสุขไปกับพวกเขา อีหล่าตาหวานมีป๊ะป๋าแล้ว อีหล่าฉัตรก็มีคนดูแลแล้ว หมดห่วงหมดกังวลสักที
แสนกล้าขับรถพากมลฉัตรไปส่งขนมให้ลูกค้าก่อน แล้วจึงพาลูกเมียไปยังศูนย์พัฒนาเด็กเล็กของตำบล หลังจากกรอกเอกสารสมัครเรียนเรียบร้อยแล้ว คุณครูก็ให้ชุดพละกับชุดไทยน่ารักกลับมาด้วย ชุดพละใส่วันพุธ ชุดไทยใส่วันศุกร์
ในตอนที่คุณครูถามว่าใครจะเป็นคนมารับมาส่งตาหวาน เด็กหญิงตัวน้อยรีบบอกคุณครูทันที
“ป๊ะป๋ากับหม่ามี้ค่ะ”
กมลฉัตรเป็นคนกรอกใบสมัครเรียนให้ลูก หญิงสาวกรอกชื่อของแสนกล้าในช่องของชื่อบิดา และใส่รายชื่อของ
