แสนกล้าหัวเราะในลำคอ เขาเงยหน้าขึ้นมามองสบตาคู่สวย
“ฉันชอบเธอเพราะเธอเป็นแบบนี้แหละ เมียฉันน่ารักที่สุด”
แสนกล้าก้มไปหา มาดหมายว่าจะจูบอีกสักครั้งให้ชื่นใจ แต่กมลฉัตรยกมือขึ้นมาดันหน้าเขาไว้ก่อน
“พอแล้ว ฉันต้องกลับเข้าบ้าน เดี๋ยวยายสงสัย”
แสนกล้าถอนหายใจ เขาจับเอามือนุ่มที่ปิดปากเขาไว้มาจูบกลางฝ่ามือเสียงดังจุ๊บ!
“ปล่อยให้ลอยนวลอีกไม่นานหรอก ถ้าแต่งงานกันแล้ว เธอโดนทุกคืนแน่”
“ไอ้หื่น”
แสนกล้ายิ้มรับคำต่อว่า ไม่เถียงซ้ากคำ เขายอมอดใจ ยอมถอย ไม่รบเร้าเอาแต่ใจกับเธอ
แสนกล้าหยิบเสื้อผ้ามาสวมให้หญิงสาวและตัวเอง ตรวจดูจนแน่ใจว่าเรียบร้อยกันทั้งสองคน แล้วจึงจับมือบางพาเธอเดินออกจากร้านไปส่งถึงประตูบ้าน
“เดี๋ยวฉันปิดล็อกประตูรั้วให้เอง เธอกลับเข้าบ้านเถอะ พรุ่งนี้ฉันจะรีบมาหาแต่เช้านะ”
“อือ”
กมลฉัตรดึงมือออกจากมืออบอุ่น แต่แสนกล้าไม่ยอมปล่อย เขาดึงเธอเข้ามาหาและกดจมูกหอมแก้มนวลฟอดใหญ่
