หลังจากทำขนมเสร็จแล้ว และแพ็กพร้อมนำไปส่ง แสนกล้าก็ขนขึ้นรถตัวเอง กมลฉัตรเดินตามออกมาจากร้าน กำลังจะอ้าปากต่อว่าเขาที่ไม่เอาขนมไปไว้บนรถเธอ แต่แสนกล้าก็พูดขึ้นมาก่อน
“ใช้รถฉันสะดวกกว่า”
“ฉันไม่จ่ายค่าจ้างพิเศษให้หรอกนะ ฉันถือว่าแกเสนอตัวทำเอง”
“ฉันก็ไม่ได้คิดจะเรียกเงินพิเศษเพิ่มสักหน่อย และนอกจากจะเสนอตัวทำงานให้ด้วยความเต็มใจแล้ว ฉันยังพร้อมเสนอตัวให้เธอปู้ยี่ปู้ยำด้วยนะ”
“บักแสน”
ถ้าไม่ติดว่ามือถือกล่องขนมอยู่ กมลฉัตรคงทุบเขาไปสักทีแล้ว
“พาลูกไปด้วยกันดีไหม” แสนกล้าถามในตอนที่ปิดประตูท้ายรถเรียบร้อยแล้ว
“พาไปด้วยยายจะได้ไม่เหนื่อย เดี๋ยวฉันไปเอาคาร์ซีตจากรถฉันก่อน”
“ไม่ต้องไปเอาหรอก”
“ไม่ได้”
“เด็กวัยนี้นั่งคาร์ซีตปลอดภัยกว่า”
“ไม่ได้บอกว่าจะไม่ให้ลูกนั่งคาร์ซีตสักหน่อย” แสนกล้าว่ายิ้ม ๆ
ร่างสูงเดินไปเปิดประตูที่นั่งหลังคนขับออกกว้าง แล้วพยักพเยิดเรียกกมลฉัตรมาดูบนรถ หญิง
