“แล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปดูแลลูก ทำงานคนเดียวยังไงก็เสร็จช้ากว่าทำสองคน เอาอย่างนี้ ฉันขอสมัครงานตำแหน่งเดียวกับที่ป้ามดทำ”
กมลฉัตรชะงักมือที่กำลังเตรียมของอยู่บนโต๊ะหลังเคาน์เตอร์ หญิงสาวเงยหน้ามองคนที่ขอสมัครงานกับเธอ
“แกทำงานพวกนี้เป็นด้วยเหรอ”
“เธอก็บอกฉันสิ อยากให้ฉันทำอะไรก็บอก”
แสนกล้าลุกขึ้น เดินไปเกาะเคาน์เตอร์ จ้องหน้ากมลฉัตรอย่างรอคอยคำตอบ
“ในฐานะที่แกทำอะไรไม่ค่อยเป็น มันก็ต้องมีช่วงทดลองงาน”
“ย่อมได้”
“ทดลองงานหนึ่งอาทิตย์ ช่วงทดลองงานฉันให้ค่าแรงแค่ครึ่งหนึ่ง คือหนึ่งร้อยห้าสิบบาท ถ้าผ่านช่วงทดลองงานไปแล้ว ถึงจะได้วันละสามร้อยบาท แกรับค่าแรงได้ไหมล่ะ”
“ได้สิ รับได้ทั้งหมดแหละ อะไรก็ยอมทุกอย่าง ขอแค่เธอสั่ง”
“งั้นก็เริ่มงานวันนี้เลยนะ แกออกไปทำความสะอาดหน้าร้าน กวาดใบไม้ใบหญ้า แล้วก็รดน้ำต้นไม้ด้วย”
“ครับผม… คุณเมีย”
“บักแสน!”
กมลฉัตรทำท่าจะโยนกะละมังใบย่อมในมือใส่แ
