แคว่ก
เสื้อผ้าถูกถึงกระชากถอดออกอย่างไม่มีชิ้นดียับเยินยู่ยี่ โดยเฉพาะกางเกงในของตัวเล็กที่ฉีกจนขาดวิ่น โมบายพยายามดิ้นรนต่อสู้
"หนูไปกอดกับมันทำไม ฮะ!" โค้กกัดฟันพูด
"พี่โค้ก~หยุดเดี๋ยวนี้นะคะ!"
"ทีตอนกอดกับมัน สั่งให้มันปล่อยหรือเปล่า"
"อย่าไร้เหตุผลได้ไหม ฮึกกก~"
"แล้วทำไมหนูชอบทำให้พี่โมโหอยู่เรื่อย"
แรงของชายหนุ่มทำให้ช่วงล่างของตัวเล็กเปลือยเปล่าล่อนจ้อนภายในชั่วพริบตา แต่แล้วทุกอย่างต้องหยุดกะทันหันเมื่อเสียงร้องไห้ของโมบายดังลั่น อีกทั้งเรียวขาผิวขาวมีเลือดสีแดงหยดย้อย
"หนูเป็นอะไรเนี่ย?!" โค้กตกใจ "ทำไม.."
"ไอ้คนบ้าออกไปนะ ฮื้อออ~"
"หนู..."
"นี่เป็นวันที่ประจำเดือนของหนูมา ฮึก"
"พี่..."
"หนูสั่งให้ออกไปไง!!"
โมบาย หันขวับ ส่งสายตาดุร้ายอีกทั้งตวาดเสียงแหลม ชายหนุ่มถอนหายใจเริ่มมีสตินึกคิด รีบก้าวถอยหลังแล้วออกไปแต่โดยดี ตัวเล็กยังคงสะอึกสะอื้นจ้องมองขาที่อาบไปด้วยเลื
