EP.5จุดนัดหมาย[เมาจนฉี่ราด💢]

848 คำ
เวลาสองทุ่ม 'อ๊วกกกก' เสียงอาเจียนของโมบายที่นั่งกอดชักโครก เพราะมึนเมาหนักควบคุมตัวเองไม่ไหว คลานเข้าห้องน้ำของโค้กอย่างทุลักทุเล "เชี่ยยย น้องเยี่ยวแตก!" ชินพูดเสียงดัง "อัดคลิปสักหน่อยแล้วกัน" "เฮ้ยยยย" โค้กรีบคว้าโทรศัพท์ไว้ "มึงจะขัดทำไมเนี่ยยยย" "วันนี้ยังไม่ได้ พวกมึงไปรอกูที่คลับก่อนเดี๋ยวตามไป ขอกูจัดการธุระตรงนี้ให้เรียบร้อย" "มึงจะแดกคนเดียวไม่แบ่งเพื่อนหรือไง?" "อย่าพูดมาก เดี๋ยวกูนัดน้องเปรี้ยวไปด้วย" เปรี้ยว สาวสวยมหาวิทยาลัยเอกชนอีกแห่ง เรียกว่าเป็นแรร์ไอเทมสำหรับหนุ่มรักสนุก ด้วยความไฮโซเป็นเน็ตไอดอล ทำให้ทุกคนอยากลิ้มลอง แต่ก็นั่นแหละ..เสร็จโค้กเรียบร้อยแล้ว ชิน อยากได้เปรี้ยวมากจึงยอมตกลงพาเพื่อนร่วมปาร์ตี้เดินทางล่วงหน้าไปยังคลับประจำที่นัดหมาย ส่วนโค้กยืนเท้าสะเอวมองสาวน้อยเมาหัวราน้ำสภาพยับเยิน ช่วงล่างตรงกางเกงเปียกเลอะไปด้วยฉี่ที่น่าอาย ซ่าาา "อ๊าส์~" โมบายร้องลั่น "นี่เมาครั้งแรกเลยใช่ไหม" "น..หนาว ฮือออ" "ล้างตัวก่อนเดี๋ยวพี่พากลับห้อง" ตอนนี้แม้เขาจะพูดอะไร คงไม่เข้าหู ไม่สามารถเข้าใจความหมาย โมบายหลับตานั่งขดตัวให้โค้กราดน้ำจากฝักบัวล้างทำความสะอาดฉี่ที่เหม็นคลุ้งไปทั่ว ก่อนจะพาหยิบผ้าเช็ดห่อหุ้มตัวพยุงกลับห้องริมข้าง ห้องหมายเลข 8 แกร๊ก เมื่อเข้ามาถึงก็พานั่งตรงเก้าอี้ไม้มุมห้อง โค้กถือวิสาสะเปิดตู้เสื้อผ้าควานหาบางอย่าง "เวลานอนใส่ชุดชั้นไหม.." เขาหันมาถาม "ไม่ใส่" เสียงแผ่วตอบกลับ "งั้นพี่หยิบแค่ชุดกระโปรงให้นะ" "ฮือออ" "พอจะเริ่มรู้สึกตัวหรือยัง" "ค่ะ" เพราะน้ำเย็นชโลมอาบเรือนร่างจนหนาวจัด จึงทำให้สติที่มึนเมาพอฟื้นตัวได้บ้าง โมบายนั่งกอดอกเนื้อตัวสั่น มองโค้กเดินตรงดิ่งเข้ามา "ถอดเสื้อผ้าสิ" โค้กสั่ง "เดี๋ยวเป็นหวัดนะ" "ขอบคุณมากนะคะ เดี๋ยวหนูจัดการตัวเองได้" "ไม่เป็นไร พี่อยากจัด..ให้" "_____" "หมายถึงอยากจัดการให้ หนูเมาจนหน้าแดงเลยนะ คงเวียนหัวมาก" มือหนาลูบเกลี่ยแก้มใส ทำไมผู้ชายคนนี้ทำหัวใจสั่นอยู่บ่อยครั้ง แต่อย่างน้อยเขาก็ดูแลดีมาก ตัวเล็กถอดผ้าเช็ดตัวที่ปกคลุมร่วง เริ่มถกเสื้อถอดออกเหลือเพียงชุดชั้นในเท่านั้น สายตาเขาจับจองไม่ปล่อยวาง จนบางครั้งก็เขินจนทำอะไรไม่ถูกเลย ทันทีที่ปลดตะขอบราออก มือก็รีบปิดกุมสองเต้าเพราะเขินอาย เอียงใบหน้าสวยหลบทางซ้าย แต่แล้วก็ถูกเขาคว้าจับปลายคางกระชากให้มองตรงเหมือนเคย สองสายตาปะทะกัน คนตัวสูงนั่งคุกเข่าอยู่เบื้องล่าง เริ่มถอดกางเกงให้สาวน้อยอย่างไม่เอ่ยถาม "พี่คะ!" โมบายร้องท้วง "บอกแล้วไง ถ้าหนูไม่อนุญาตพี่จะไม่ทำ" "แต่ว่า..." "เดี๋ยวพี่ช่วย จะได้เสร็จไวๆ" "หนูรบกวนพี่มากแล้ว" ไม่ฟัง เขาไม่ยอมฟังคำร้องท้วงใด ยังตั้งหน้าตั้งตาถอดกางเกงขาสั้นเหลือเพียงกางเกงในสีฟ้าบาง ตัวเล็กกะทัดรัดแต่ดันซ่อนรูปภายใน เนื้อแน่นเปล่งปลั่งน่าหมั่นเขี้ยว "หนูใส่เองดีกว่าค่ะ" โมบายกระชากชุดนอนเดรสสีชมพู รีบวิ่งเข้าไปยังห้องน้ำ สักพักก็ออกมา นึกว่าเขาจะกลับห้องแต่ยังนั่งรออยู่ปลายเตียง "ต่อไปหนูจะไม่เมาแบบนี้แล้วค่ะ ปวดหัวมาก ทำอะไรไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลย" "ถือว่าเป็นการเรียนรู้เข้าสังคม ฮ่าๆ แต่ถ้าจะเมาจนขาดสติแบบวันนี้ ต้องเรียกพี่ไปด้วยนะ" "หนูไม่กล้าเรียกหรอกค่ะ เกรงใจ" "แล้วถ้าไปฉี่แตกที่อื่นใครจะช่วยล้าง" "พะ พี่คะ!" "ไม่พูดให้อายแล้วก็ได้ มานี่สิ" ฝ่ามือหนาลูบผ้าห่มเรียกให้เข้ามาใกล้ โมบายว่านอนสอนง่ายนั่งลงช้าๆ เขาลุกยืนก่อนจะคุกเข่าลงกับพื้นแข็งด้านล่าง จับคว้าสองขายกขึ้นตั้งฉากในท่าชันเข่า ตัวเล็กตกใจจนต้องรีบใช้มือหยัดขนาบข้างกายเพื่อตั้งหลัก แต่ก็ดันลืมไปว่า..ตอนนี้ไม่ได้สวมใส่ชั้นในสักชิ้น "สวยจัง มีขนนิดเดียวเอง พี่เลียได้ไหมครับ" "!!!!" "แค่เลียเอง ก็เหมือนกับที่หนูดูดของพี่ไง" "มะ ไม่ได้นะคะ มันเป็นของสงวน" "ถ้าสั่งให้พี่หยุดพี่จะหยุด ตกลงไหม" "แต่หนู...ฮึกกกก~" ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะไม่ฟังคำท้วง มุดใบหน้าจ่อลงหว่างขาจับสองขาถ่างกว้าง ตอนนี้ตัวเล็กสัมผัสได้ถึงบางอย่าง มันนุ่มนิ่มแถมเย็นชวนสยิวซ่าน "พี่จะเลียให้จนเสร็จเลยนะครับ ไม่เจ็บหรอกแต่มันจะเสียวมาก ถ้าอยากเสร็จไม่ต้องกลั้น หนูแตกคาลิ้นพี่ได้เลย"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม