สำนักงานใหญ่เพนเดิลตัน
บรรยากาศบนชั้นสูงสุดของอาคารสำนักงานใหญ่เพนเดิลตันที่แสนจะเงียบสงบก็ถูกทำลายเพราะกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง แน่นอนว่าพวกเขามีชื่อเสียงกระฉ่อนในด้านความร้ายกาจชนิดเป็นหนึ่งไม่มีสอง
“ไม่คิดว่าพวกนายจะโผล่มาที่นี่กัน หืม…มาเกือบครบซะด้วย แล้วไอ้แมทไม่มาด้วยหรือไง”
ไคลน์ทักทายเพื่อนสนิทตนเองที่ไม่รุ้คิดบ้าอะไรขนกันมาหาเขาถึงลอนดอน เขานึกว่าตัวเองจะได้มีช่วงชีวิตที่สงบสุขแล้วเสียอีก!
“แมทมันติดธุระนิดหน่อย” อเล็กซิสเป็นคนตอบ “เห็นว่าพวกแก๊งที่คุมลิตเติ้ลอิตาลีแข็งข้อกับมันน่ะ มันเลยต้องอยู่กำราบนิดนึงแล้วจะตามมา”
“อืม…” ไคลน์พยักหน้ารับ “ว่าแต่โผล่มากันทำไมเนี่ย”
ถามจบเขาก็กวาดตามองเพื่อนสนิทเรียงตัว แต่ละคนส่งยิ้มกวนอารมณ์ให้เขาก่อนจะแย่งกันตอบ
“มาเที่ยว”
“มาหาแก”
“คิดถึงไม่ได้เหรอวะ”
คำตอบสุดท้ายเป็นของราฟาเอลผู้ซึ่งเพิ่งเจอกันไปเมื่อสองวันก่
