สามวันต่อมา
“เออ คำตอบสมกับเป็นตัวแกว่ะ เพราะถ้าแกตอบว่ารักฉันก็ไม่เชื่อน้ำหน้าแกอีก”
มาเรียสฟังเรื่องเล่าจบก็หัวเราะออกมาอย่างที่นานๆ ทีจะเห็นรอยยิ้มของมาเฟียหนุ่มสักที ขณะที่ไคลน์ซึ่งเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวันก่อนให้คนที่แวะมาทีหลังสุดฟังได้แต่กัดฟันชักสีหน้าใส่อีกฝ่ายอย่างรู้สึกเคือง
“ไอ้มาเรียส” ดูเหมือนว่าพวกเพื่อนๆ ของเขาจะไม่มีใครเข้าข้างเขาสักคน โดยเฉพาะไอ้สามคนนั่นที่ตอนนี้พอได้รับคำตอบสมใจอยากก็แยกย้ายกันไปตามทางของตนเองเรียบร้อย
“แกเป็นของแกอย่างนี้มาทั้งชีวิตนะไคลน์” มาเรียสให้เห็นผลทั้งรอยยิ้มบนใบหน้าที่ยังไม่จางหาย “แกเป็นยังไงฉันก็รู้ ทุกๆ คนก็รู้ ถ้าแกจะพูดมันออกมาง่ายๆ ว่าแกรักผู้หญิงคนนั้น ฉันก็ว่ามันไม่ใช่ตัวแกแล้วล่ะ”
“อืม…”
ไคลน์พยักหน้ารับ อดเห็นด้วยกับคำตอบของอีกฝ่ายไม่ได้ ก็จริงอย่างที่มาเรียสพูดน่ะนะ ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้อย่างนั้น
แต
