หลังจากที่ไคลน์ตกลงกับมนสิการว่าเขาจะปล่อยตัวเธอไป วันต่อมาไคลน์ก็สั่งให้ โรเบิร์ตจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินเพื่อนำตัวมนสิการกับลูกส่งกลับไปยังอเมริกา ทว่าหญิงสาวกลับแจ้งจุดหมายปลายทางใหม่ของเธอว่าต้องการกลับไปยังประเทศไทยซึ่งไคลน์ก็ไม่ขัด ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานับตั้งแต่ยินดีที่จะปล่อยหญิงสาวไป ไคลน์ไม่เคยเข้าไปข้องแวะหรือพบเจอมนสิการแม้แต่น้อย กระทั่งว่าบังเอิญเดินผ่านเธอไป เขาก็เลือกที่จะหันหลังเดินหนีไปจากเธอมากเสียกว่าจะเผชิญหน้า หรือว่าในระหว่างที่ไคลน์อยู่กับลูกแล้วบังเอิญมนสิการเข้ามา เขาก็จะออกไปจากห้องนั้นโดยทันที
ไคลน์อาจจะไม่ได้ทำเหมือนมนสิการไร้ตัวตน แต่การที่เขาแสดงออกชัดเจนว่าไม่อยากเห็นเธออีกต่อไปก็สร้างความรู้สึกเจ็บแปลบให้กับหญิงสาวได้อย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งๆ ที่เธอเคยเฝ้าภาวนามาตลอดว่าให้เขาทำเหมือนเธอไม่มีตัวตน แต่เอาเข้าจริงแล้วในส่วนลึกของจิตใจเธอกลับไม่อยากให้เป็นเช่นน
