สามเดือนก่อน...
“นายบอกว่านายอยากแต่งงานกับน้องสาวเรา?”
“ใช่"
“ภายในเดือนนี้"
“ใช่"
“นายรักน้องสาวเราอย่างนั้นเหรอ?”
“ใช่อีกนั่นแหละ"
“นาย...”
“เมื่อไรจะเลิกถามเสียที!”
ไคลน์ตะโกนขัดสองพี่น้องขึ้นในที่สุด หลังจากที่เขาถูกมนัสวินทร์และมนพัทธ์ผลัดกันซักถามไม่หยุดปาก ทั้งๆ ที่คำถามเหล่านั้นกลับเป็นคำถามเดิมๆ ที่เคยตอบแล้วตอบอีกนับครั้งไม่ถ้วน
“ไม่ยอมว่ะ”
มนพัทธ์ตอบพร้อมกับรอยยิ้มร้ายๆ ที่ผุดพรายขึ้นมาบนริมฝีปาก พี่ชายของมนสิการกอดอกมองคนที่ถึงจะมีฐานะเป็นถึงเจ้านาย แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลางานนี่หว่า มันเป็นเวลาส่วนตัวที่เขาจะได้ชำระล้างความไม่พอใจที่สะสมมาอย่างยาวนานของตนเองเสียที มนพัทธ์หันไปสบตากับพี่ชายของตนเอง แล้วก็เห็นว่ามนัสวินทร์ก็พยักหน้าเห็นด้วยกับตนเองเช่นเดียวกัน
สีหน้าของไคลน์เครียดขรึมขึ้น เขาจ้องมองพี่ชายทั้งสองคนของมนสิการด้วยสายตาไม่พอใจที่แสดงออกอย่างชัดเจน “ทำไม”
