แต่ก่อนที่การไต่สวนจะเริ่มขึ้น แขกที่มักจะมาทุกวันก็ตรงเข้ามาหาสหายของตน พร้อมกับท่าทางตื่นตระหนก
“ซือหลินเกิดอันใดขึ้นหรือ” ซินลี่รีบเอ่ยถาม
“ข้าก็ไม่รู้” อีกฝ่ายหันมาตอบ
“คุณหนูเจียงนี่เป็นเรื่องภายในของจวนโหว ข้าน้อยว่าท่านควรกลับไปก่อนนะขอรับ” เกาหยางเดินมาเอ่ยแทนผู้เป็นนาย ซึ่งยามนี้ลังมองแขกผู้มาเยือนตาขวางเชียว
“ช่างเถิดพี่เกาหยาง คุณหนูเจียงคงอยากทราบเรื่องให้นางอยู่ด้วยน่ะดีแล้ว” เป็นตันหยงที่กล่าวขึ้น
องครักษ์หนุ่มจึงเดินกลับมายืนที่เดิม
ด้านอินหลางหันมองภรรยาตนอย่างไม่เข้าใจ ตันหยงก็ยิ้มหวานส่งให้ เขาจึงไม่ได้เอ่ยถามอันใดอีก
“นายท่าน เกิดอะไรขึ้นหรือขอรับ เหตุใดถึงได้เรียกพวกเรามาชุมนุมกัน” พ่อบ้านฟู่เอ่ยถามแทนทุกคนในที่นี้
“เมื่อคืนมีคนแอบลอบเข้าไปทำลายข้าวของในเรือนฉงจื่อ หากใครสามารถบอกเบาะแสคนทำได้ ข้าจะมีรางวัลให้ ทว่าหากรู้แต่ไม่ยอมพูด เ
