“แล้วพี่เคยบอกเหรอว่าปอยกับลูกคือภาระ”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลงกว่าตอนแรกที่เจอกัน ปัฐน์ได้ร่วมลงทุนก่อตั้งบริษัทโฆษณากับเพื่อนอีกสามคน ธุรกิจกำลังไปได้สวย เขาสามารถเลี้ยงแม่และปุณณดารวมถึงลูกของเธอได้อย่างสบาย เพราะเขารู้จักวางแผนและวางอนาคต ต่อให้ธุรกิจสะดุดเขาก็มีแผนสำรอง เขาจึงไม่อยากให้หญิงสาวเป็นกังวลและคิดว่าตัวเองกับลูกเป็นภาระ เพราะสำหรับเขาแล้ว... เธอคือสิ่งที่มีค่ามากที่สุด
“พี่เลี้ยงปอยกับลูกได้อย่างสบาย พี่ไม่อยากให้ปอยคิดมาก”
คนฟังถอนหายใจยาวก่อนจะพูดความรู้สึกในใจออกมา ตั้งแต่เรียนจบแต่ก็ไม่เคยทำงานนอกบ้านไม่เคยได้มีโอกาสทดแทนผู้มีพระคุณทั้งสอง หญิงสาวไม่อยากรบกวนเงินทองของสามี เงินที่เขาโอนให้ทุกเดือนก็ใช้จ่ายอย่างประหยัดเพื่อหวังจะช่วยสามี และป้าวดีกับปัฐน์ก็ไม่เคยเรียกร้องเงินจากเธอเลยสักบาท พวกเขามีแต่ความห่วงใยและความหวังดีจนถึงตอนนี้จนเธอรู้สึกละอายใจหากจะรบกวนพวก
