เกมรัก รุ่นพี่เลว

“เห้ยยยย !!! ไอเพชร เอาบุหรี่มาดูดมวนดิว่ะ ขี้เกียจขึ้นไปเรียนชิบหาย” เสียงไอ้ต้นเพื่อนของเขากำลังโวยวายมันไม่อยากเข้าเรียนวิชานี้ แต่เขาก็ไม่เห็นว่ามันเข้าเรียนแล้วจะมีประโยชน์ตรงไหน นอกจากเข้าไปเช็คชื่ออย่าให้หมดสิทธิ์สอบ เพราะทันทีที่อาจารย์อ้าปาก มันก็หลับสลบทันที “เอาดิ” เจ้าของหยิบซองบุหรี่ออกมาก่อนจะดึงมามวนนึงแล้วจุดสูบก่อนจะยื่นให้เพื่อน เพชรกับต้น เพื่อนรักตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม ผ่านทุกข์ผ่านสุขมาด้วยกัน ร่วมหัวจมท้าย ชนิดที่ว่าเกือบโดนไล่ออกจากโรงเรียนกันทั้งคู่ แต่ก็ยังมีหน้ามาเรียนมหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกันอีก เขาว่าคนแบบไหนมักจะดึงดูดกัน เพราะนอกจากพวกเขาสองคน ยังมีครามกับแดน เพื่อนสองคนที่นิสัยพอๆกัน แต่ป่านี้ไอ้พวกสองตัวนู้นยังไม่ตื่นมาเรียนเลย แน่นอนว่าพวกเขายังไม่รีบขึ้น นั่งอยู่ข้างล่างตึก เพื่อรอเพื่อนอีกสองคนที่ยังไม่ตื่น ปีนี้ปี 2 แล้ว กว่าจะผ่านปีหนึ่งมา คือ หวุดหวิด เพราะเอาแต่เที่ยวกลางคืน กินเหล้า ตื่นสาย เรียกว่าครบชุด ตอนมัธยมยังอยู่บ้านเดียวกับพี่ชาย เขาก็โดนบ่นบ้างแต่ไม่เยอะ แต่พอได้พี่สะใภ้เป็นครูที่ปรึกษาเท่านั้นแหละ เจ๊แกโวยวายเก่ง เอาเป็นว่า ต้องขอบคุณเจ๊ ที่ลากเขาเรียนจนจบ แต่พอมาอยู่มหาลัย อิสระเสรีที่ตามหา มั่วสุมชนิดที่ว่า เกือบจะหมอสิทธิ์สอบถ้ายังขาดอีก “กว่าจะตื่นนะพวกมึง กูกับไอเพชร ดูดบุหรี่จนจะหมดซองแล้ว ป่ะ เช็คชื่อกัน” ต้นพอเห็นพวกสองคนที่โผล่หัวมาก็ชวนขึ้นห้องเรียนทันที แน่นอนว่าพอทั้ง 4 ขึ้นห้อง อาจารย์ก็มองแรงตั้งแต่หัวจรดเท้า เพราะมาก็สาย แต่งตัวก็ไม่เรียบร้อย แถมยังมีกลิ่นบุหรี่หึ่งมาเต็ม..และพอเช็คชื่อเสร็จก็ฟุบเข้าเฝ้าพระอินทร์ทันที เหลือแต่เพชรที่ยังนั่งฟังอาจารย์พลาง ไถโทรศัพท์ไปพลาง “ห้าววววววว” เมื่อหมดคาบ ไอ้ต้นก็ตื่นทันที พร้อมบิดตัวขี้เกียจ เป็นสัญญาณว่าพร้อมใช้ชีวิตแล้ว ทั้ง 4 คนก็ลงไปด้านล่าง เพื่อไปนั่งที่โต๊ะประจำของพวกเขา เพื่อเล็งสาวๆที่เดินผ่านไปผ่านมา สาวๆก็ดูทั้ง 4 หนุ่มก็พวกเขาหน้าตาดีทุกคน โดยเฉพาะเพชร ที่ขาว สูง หล่อ และที่สำคัญมีรอยสัก เขาสักตั้งแต่มัธยมแล้ว เฮียเป็นคนพาไปสัก แล้วมันก็เพิ่มขึ้นมาตามอายุ “อุ้ยๆๆ แกๆๆๆ เดินมาทางนี้ ฉันอยากไปดู พี่ครามก่อน เขานั่งกันอยู่ตรงนั้นจริงๆด้วย” มะนาวลากใบเฟิร์นกับแวววาวมาอีกทางหนึ่ง แทนที่จะเดินทางที่ใกล้กว่า เพราะเธอเห็นพวกรุ่นพี่ที่เธอแอบปลื้มกำลังนั่งคุยเล่นกันอยู่ ออร่าความหล่อฉายมาแต่ไกล เห็นท่าทีของเพื่อน ใบเฟิร์นก็อดเบ้ปากไม่ได้ หล่อตรงไหน มานั่งสูบบุหรี่ในพื้นที่สาธารณะ แถมยังทำเก็กหล่อ แต่งตัวไม่สุภาพ ใส่เสื้อช็อปเหมือนเด็กช่าง สักอีกต่างหาก เธอไม่ชอบเลยสักนิด แน่นอนว่าพอกลุ่มสาวๆเดินผ่าน พวกหนุ่มๆก็อดมองจนเหลียวหลังไม่ได้ “ไอ้คราม สาว 3 คนเมื่อกี้ มึงเห็นมั๊ย สวยชะมัด โดยเฉพาะคนที่ผมยาวๆ ตัวขาวๆ ที่ปล่อยผมอ่ะ ชื่ออะไรว่ะ” แน่นอนว่าก็ดูทั้ง 4 คนนั่นแหละ เพราะเธอคนนั้นสวยจริง “ชื่อใบเฟิร์น อยู่ปีหนึ่ง BBA” “บร๊ะ” ต้นตบเขาดังฉาด สมแล้วที่ยกให้เป็นกูเกิ้ล แม่งรู้ทุกเรื่องจริงๆ “จีบยากคนนี้ ตั้งแต่เข้ามา รุ่นพี่ รุ่นเดียวกันยังไม่มีใครจีบติดสักคน ได้ข่าวว่าเล่นตัวสัสๆ” ครามเพิ่มข้อมูลให้เพื่อนต่อ เพราะเห็นมีคนทำท่าจะสนใจ “หึ!! จะยากสักแค่ไหนกันเชียว เดี๋ยวกูเดินไปขอเบอร์ให้ บอกว่าไอเพชรชอบ หล่อระดับไอเพชรดูซิจะปฏิเสธมั๊ย” ต้นพูดอย่างมั่นใจ เพราะแค่เอ่ยชื่อเพชรออกไป ไม่เคยไม่ได้เบอร์สาวมาเลยสักครั้ง . . . “เอ่อ น้องครับ ขอโทษนะครับไม่ทราบว่าชื่ออะไร” ที้งสามสาวมองหน้าพี่คนที่มาใหม่ มะนาวจำได้เขาชื่อพี่ต้น เป็นเพื่อนกับพี่เพชร พี่คราม แล้วก็พี่แดน กลุ่มหนุ่มฮ็อตที่เธอแอบกรี๊ด “คนนี้ชื่อ ใบเฟิร์น คนนี้ชื่อแวววาว แล้วหนูชื่อ มะนาวค่ะ” เธอบอกด้วยความกระตือรือร้น อย่าบอกนะว่า กลุ่มพี่ๆเขาสนใจพวกเธอ “น้องใบเฟิร์นครับ พอดีเพื่อนพี่ ชื่อเพชร คนนั้นนะครับ” ต้นชี้ไปทางเพชรที่นั่งสูบบุหรี่อยู่ ซึ่งกำลังหันมามองทางพวกเธอพอดี เขาจ้องพวกเธอเขม็งทีเดียว มันน่ากลัวยังงัยไม่รู้ “อ่า คนที่หันมามองนั่นแหละครับ มันชอบน้องใบเฟิร์น รบกวนขอเบอร์น้องใบเฟิร์นได้มั๊ยครับ” ต้นยื่นโทรศัพท์ให้หญิงสาวเพื่อให้กดเบอร์ให้เพชร ใบเฟิร์นมองอย่างเฉยเมย เธอไม่ชอบผู้ชายแบบนั้น ไม่ชอบคนสูบบุหรี่ มีรอยสัก และที่สำคัญ เธอยังไม่อยากมีแฟน เป้าหมายเธอคือ ทำงานส่งตัวเองเรียน คงไม่ว่างจะมามีแฟนหรอก แค่ทำงานแล้วก็เรียนก็หมดเวลานอนแล้ว “กรี๊ดดดด พี่เพชรขอเบอร์แก ให้ไปเลย ใบเฟิร์น” มะนาวพูดแบบตื่นเต้นแทน ถ้าเพื่อนได้คุยกับพี่เพชร เผื่อเธอได้ใกล้ชิดพี่ครามไปด้วย “เอ่อ เฟิร์นไม่สะดวก ขอโทษด้วยนะคะ แล้วเฟิร์นก็ไม่ชอบเพื่อนพี่ด้วยค่ะ” พูดจบเธอก็หันหลังไปทันที เพื่อนเธอก็พลอยงงไปด้วยแต่ก็ต้องรีบเดินตามเจ้าตัวไป ‘เพล้ง!!!!!’ เป็นครั้งแรกที่รู้สึกหน้าแตกสัส เอาชื่อไอเพชรไปบอกเบอร์สาวแล้วไม่ได้ แถมสาวยังฝากมาอีก ว่าไม่ชอบ เพชรยังไม่ใช่