Ep6
1080 คำ
“โอ๊ยๆๆๆ เบาๆหน่อย” เพชรทำหน้าเหยเก เพราะเจ็บจริง เธอกดลงไปเต็มแรง แต่ตอนเธอก้มลงมาทำแผลให้เหมือนไม่ได้ระวังตัว ทำให้หน้าเธอกับเขาห่างกันแค่คืบ จนรู้สึกได้ถึงลมหายใจของอีกฝ่าย หญิงสาวผละหน้าออกอย่างเขินอาย เธอไม่เคยใกล้ชิดกับใครมาก่อนแบบนี้
“เสร็จแล้วค่ะ” เธอเก็บอุปกรณ์ทำแผลไปคืนพนักงานในร้าน และออกมานั่งรอรุ่นพี่ที่จะกลับบ้านพร้อมกันที่เดิม แต่ปรากฏว่า เพชรยังอยู่
“รอใคร” ชายหนุ่มถามเห็นเธอหย่อนสะโพกนั่งลงที่เดิม
“รอพี่ที่ทำงานค่ะ จะขอติดรถพี่เขากลับด้วย” เพชรมองนาฬิกาจะตีหนึ่งอยู่แล้ว เขาจำได้ว่าคือก่อนเธอบอกเธอเลิกงานเที่ยงคืน เขาเลยลากสาวมากินไม่นึกว่าจะเจอเธอยังอยู่
“ไป พี่ไปส่งเอง” ใบเฟิร์นส่ายหน้าในทันที
“หนูรอพี่เขา เดี๋ยวตีหนึ่งพี่เขาก็เลิก” เธอแทนตัวเองว่าหนูอย่างน่ารัก
“ไป พี่ไปส่งเอง ทำไมทีไอ้แดนยังซ้อนไปกับมันได้เลย” เพชรเริ่มตีรวนจนเธออดถอนหายใจยาวๆ เพื่อบอกว่ารำคาญเขาไม่ได้
“ก็พี่แดนเขาดูเป็นคนดี ไม่เหมือนใครบางคนแถวนี้”
“แล้วทำไมไม่รับฟอลไอจีพี่ แต่รับไอ้แดน”
“ก็เหตุผลเดิมค่ะ” เธอทำสีหน้าราบเรียบ
เพชรหัวเราะ หึ! ในลำคอ ไอ้แดนนะหรอ คนดี ที่จริงร้ายกว่าเขาอีก แต่เขามันเป็นพวกแสดงออก ร้ายก็ดูออกว่าร้าย แต่ไอแดนมันเงียบๆ เพราะมันเป็นเสือซุ่ม
เพชรนั่งสูบบุหรี่รอเป็นเพื่อนเธอสักพัก แม้เธอจะมองอย่างไม่ชอบใจ แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะเธอมานั่งตรงที่เขาจัดไส้สำหรับสูบบุหรี่พอดี ได้แต่ปรายตามองเขาอย่างไม่ชอบใจ แต่เขาก็ตีหน้ามึน สูบต่อไป สักพักรุ่นพี่ที่เธอรอก็ออกมา เพชรรอจนเธอขึ้นรถไป แล้วก็ขับบิ๊กไบค์ออกมาจากผับเพื่อกลับหอ ในใจก็คิดอย่างอารมณ์ดี เอาเถอะ โดยต่อยแค่นี้ พอแสบๆคันๆ อย่างน้อยก็ได้คุยกับเธอบ้าง ตอนที่เธอก้มทำแผลให้ เผลออดมองหน้าเธอแบบใกล้ๆ เธอทั้งสวย ทั้งน่ารัก ถูกใจเขามาก รู้สึกกระชุ่มกระชวยหัวใจ
.
.
.
.
วันนี้เป็นวันที่ชุมนุมนัดมาร้องเพลงเพื่อเปิดหมวก ใบเฟิร์น มะนาว แวววาวและพลอยใส ก็ต้องรีบมาเพื่อเซ็ทอุปกรณ์เตรียมร้องเพลง อันที่จริงก็ไม่ได้ซ้อมกันเลย เนื่องจากต่างคนก็งานยุ่ง ทุกคนก็มีงานพิเศษทำกับเกือบหมด แต่ด้วยความที่เป็นมืออาชีพแค่มีโน๊ตเพลงให้กับซ้อมจังหวะกันเล็กน้อย 2-3 ที ก็เข้าขากันได้
“กรี๊ดดดดด พี่เพชรร้องเพลงเพราะมากเลยแก”
“ใช่ๆ พี่แดนก็ดีดกีต้าร์เก่งมาก”
“หล่อทั้ง 4คนเลยเหน๊าะ!!!!”
สาวๆที่มาดูวงดนตรีวันนี้เหมือนไม่ได้ตั้งใจจะมาบริจาคเงินเพื่อช่วยน้องๆหรอก แต่มาดูหนุ่มๆเล่นดนตรีมากกว่า ซึ่งก็ต้องยอมรับว่าพวกเขาร้องเพลงเพราะและดนตรีเก่งจริงๆ แม้นักร้องนำหน้าตาจะช้ำๆไปบ้าง จากร่องรอยการโดนกระทืบ แต่ยิ่งเพิ่มความแบกให้กับเขา สาวๆยิ่งกรี๊ดใหญ่ ทำให้ยอดเงินบริจาคก็พลอยเยอะไปด้วย พอเล่นไปได้สักชั่วโมงก็ถึงคราววงผู้หญิงบ้าง
“เห้ยยย คนเล่นกีต้าร์อย่างเท่เลย สวยสัส”
“นักร้องนำก็ร้องเพราะนะ ติสไปนิด”
“โห สวยทั้งวงเลยว่ะ”
พอเป็นวงผู้หญิง ก็เริ่มมีหนุ่มๆเข้ามาดู สาวๆเล่น
“โห น้องเฟิร์นเล่นกีต้าร์เก่งอ่ะ แถมยังสวยด้วยเหน๊าะไอเพชร”
ต้นมองสาวๆเล่นดนตรีเหมือนตกในพะวง เพิ่งรู้ว่ารุ่นน้องในชุมนุมเขา ฝีมือไม่ธรรมดา เพชรรู้สึกว่าพลาดแล้วที่ให้เธอมาเล่นดนตรี รู้สึกว่าศัตรูแทนที่จะเป็นไอแดนคนเดียว ตอนนี้มีคนเล็งเธอเป็นสิบ หน้าตาที่เฉยชา แต่ฝีมือการเล่นกีต้าร์ที่ไม่ธรรมดาทำให้เธอตกเป็นเป้าสายตาได้อย่างง่ายดาย จริงๆ ใบเฟิร์นก็อาย แต่เธอข่มเอาไว้ ปกติเธอไม่ค่อยออกมาทำอะไรแบบนี้ แต่คราวนี้กัดฟันเพราะจะได้หาเงินไปช่วยน้องไปช่วยน้องๆ เธอด้วย แล้วโชคดี วันนี้วันพุธ เธองดทำงานพิเศษพอดี เลยอยู่ได้อย่างยาวๆ
“กูว่าน้องมะนาวก็น่าสนใจนะ น่ารัก แต่ไม่รู้ว่าจะเปรี้ยวสมชื่อมั๊ย”
คราวหลังจากที่มองอยู่นานครามก็เอ่ยกับแดนขึ้นมา พอเริ่มค่ำๆ คนยิ่งคึกคัก เพราะมีการไลฟ์สดด้วย เนื่องจากวงดนตรีมีแต่คนหน้าตาดี ทางสโมสรนักศึกษาก็ได้ที มาตั้งกล้องโปรโมทมหาลัย
เพื่อนๆในชุมนุมก็เชียร์ให้ผู้ชมที่เข้ามาชม ช่วยกันบริจาคเงินซึ่งก็ได้ยอดเยอะพอสมควร พอเล่นครบชั่วโมง ก็เลิก เพราะถือว่าวันนี้เก็บกิจกรรมได้ 2 ชั่วโมงแล้ว
“เฟิร์นเล่นกีต้าร์เก่งนะ ใครสอนหรอ” แดนเข้าไปช่วยหญิงสาวที่เก็บอุปกรณ์พร้อมกับชวนคุย
“เฟิร์นหัดเล่นเอง พอดีที่บ้านที่เฟิร์นอยู่ มีคนเอากีต้าร์มาบริจาคหลายตัวพอดี” แดนทำหน้างง
“เฟิร์นก็โตมาจาก สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าxxx นั่นแหละค่ะ” แดนมองหญิงสาวอย่างทึ่งๆ มิน่าเธอต้องทำงานพิเศษสารพัดเพื่อหาค่าเทอม เพราะแบบนี้นีเอง
“พี่แดนก็เล่นเก่ง เก่งกว่าเฟิร์นอีก”
“พี่หัดเล่นจีบสาวสมัยมัธยมนะ แล้วมีไปเรียนที่สถาบันดนตรีบ้าง แต่เฟิร์นเรียนเอง พี่ว่าเก่งกว่าพี่อีก”
“ก็ชีวิตเฟิร์นมันไม่มีอะไรง่ายนี้ค่ะ” หญิงสาวพูดยิ้มๆ เธอรู้สึกว่าเขาก็ใจดีนะ แล้วก็ไม่รู้สึกรังเกียจที่มาของเธอด้วย
เพชรมองทั้งคู่คุยกันด้วยแววตาที่เฉยๆเหมือนเดิม ให้ไอ้แดนมันแสดงบทคนดีไป ส่วนเขาเธอก็ดันมาเห็นแต่บทร้ายๆ งานนี้เขายังแพ้รึเปล่าเนี่ย
- ผู้เขียน
