Episode 01 เดิมพัน
1217 คำ
Episode 01 เดิมพัน
คำตอบของหนุ่มหล่อผมบลอนด์ตรงหน้าทำเอาหญิงสาวถึงกับชะงักไปชั่วขณะ เธอหันกลับมามองหน้าเขาด้วยแววตาประหลาดใจที่เขากล้าเอากาสิโนแห่งนี้มาวางเดิมพัน
“หมายความว่ายังไง คุณคิดว่าคุณจะมีปัญญาเอากาสิโนนี้มาให้ฉันได้เหรอถ้าคุณแพ้น่ะ”
“ได้สิ” ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก แววตายังคงจ้องมองมาที่หญิงสาวด้วยความท้าทาย “ให้ทุกคนที่อยู่ตรงนี้เป็นพยานได้เลยว่าฉัน เจโรม เบลน เจ้าของเบลนแกรนด์กาสิโนยินดีเอากาสิโนวางเดิมพันเพื่อแลกกับร่างกายของเธอ”
ดวงตากลมโตที่หยิ่งทะนงก่อนหน้าเบิกโพลงขึ้นเล็กน้อยด้วยความตกใจ ทว่ากลับแสดงอาการออกมามากไม่ได้ เพราะเสียงเชียร์จากผู้คนที่กำลังให้ความสนใจกับการเดิมพันระหว่างเขากับเธอ สถานการณ์กำลังบีบบังคับให้เธอไม่มีทางเลือกอื่น ถ้ายอมแพ้ไม่เล่นตั้งแต่ตอนนี้ก็เป็นเธอเองที่เป็นฝ่ายเสียหน้าเพราะเป็นคนยื่นข้อเสนอต่ออีกฝ่าย แต่ถ้าเล่นไปแล้วแพ้เธอจะต้องยอมนอนกับหนุ่มผมบลอนด์ตรงหน้าเธออย่างงั้นเหรอ?
“หึ เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะสาวน้อย”
“คะ…ใครเป็นสาวน้อย ฉันโตเป็นผู้ใหญ่แล้วไม่งั้นไม่มายืนอยู่ตรงหน้าคุณได้หรอก”
“งั้นก็ดี เพราะฉันก็ไม่อยากโดนข้อหาพรากผู้เยาว์” รอยยิ้มร้ายกาจที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าคมคายทำเอาคนตัวเล็กถึงกับหายใจไม่ทั่วท้อง ริมฝีปากบางขบเม้มเข้าหากันมองแรงกดดันจากสายตาคนรอบๆ ที่มองมาจนสุดท้ายเธอก็ตัดสินใจนั่งลงบนเก้าอี้อีกครั้ง
…และนั่นหมายถึงการตัดสินใจของเธอ ว่าเลือกที่จะเดิมพันกับเขา
“หึ ตัวแค่นี้ใจเด็ดไม่เบานี่ แต่ขอถามให้แน่ใจอีกครั้งว่าแน่ใจแล้วใช่ไหมที่จะเอาร่างกายตัวเองมาเดิมพันเพราะถ้าเธอแพ้ เกรงว่าถุงยางที่นี่คงไม่พอให้เธอใช้” ประโยคคำพูด และแววตาที่ท้าทายของชายหนุ่มตรงหน้าทำให้เธอยิ่งไม่อยากยอมแพ้ให้กับคนอย่างเขาง่ายๆ อย่างน้อยเธอก็จะสู้ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง
“ฉันแพ้ก็แค่ถอด แต่ถ้าคุณแพ้ต้องยกกาสิโนให้ฉัน ฉันต่างหากที่ไม่ขาดทุนเลยแม้แต่ทางเดียว” คนตัวเล็กตอบกลับด้วยประโยคที่ท้าทายอีกฝ่ายไม่ต่างกัน ถึงแม้ลึกๆ ในใจจะหวาดกลัวกับการเดิมพันครั้งนี้ไม่น้อยก็ตามที
“งั้นมาเริ่มกันเลยดีไหม” เจโรมเลิกคิ้วหนาขึ้นถาม
“ก็มาสิใครเขากลัวกัน” ถึงปากจะพูดออกไปแบบนั้นแต่ในหัวสมองของเธอตอนนี้มีแต่คำว่าดวงอยู่เต็มไปหมด ภาวนาให้วันนี้โชคดีมาสถิตอยู่ที่เธอก็เป็นพอ
“กติกาทายจำนวนสูงต่ำของลูกเต๋าชนะเกินสามครั้งฝ่ายนั้นเป็นฝ่ายชนะไปนะคะ” พนักงานสาวอธิบายกติกาให้ผู้เล่นทั้งสองฝ่ายเข้าใจก่อนจะเริ่มนำลูกเต๋าใส่อุปกรณ์ที่เตรียมไว้
ดวงตากลมโตจ้องมองหญิงสาวที่เขย่าลูกเต๋าด้วยแววตาที่กดดันอย่างเห็นได้ชัด ริมฝีปากบางอมชมพูขบเม้มเข้าหากันจนเริ่มออกเป็นสีแดงระเรื่อ ในขณะที่เธอกำลังจดจ่ออยู่กับการเขย่าลูกเต๋านั้นอีกฝ่ายกลับเอาแต่มองมาที่เธอด้วยแววตาเรียบเฉย ทั้งที่แพ้จะต้องเสียกาสิโนไปแต่เขากลับไม่ได้แสดงท่าทีกดดันออกมาเลยสักนิด
“ต่ำ หรือ สูงคะ”
คาร์ลินเงยหน้ามองเจโรมพยายามคาดเดาความคิดของเขา แต่ดูเหมือนมันจะยากเกินไปสุดท้ายเธอก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากภาวนาให้โชคช่วยเธอ และตาแรกก็เป็นเธอที่ต้องเลือกก่อน
“ต่ำค่ะ”
“สูง”
จังหวะที่แต้มลูกเต๋าเปิดออกทำให้ใบหน้าที่เคยบึ้งตึงของคนตัวเล็กถึงกับฉีกยิ้มกว้างทันที เมื่อผลลัพธ์ที่ออกมาคือต่ำ เธอเชิดหน้ามองอีกฝ่ายด้วยแววตาที่เหนือกว่า
“เป็นไงล่ะ ยกเลิกตอนนี้ยังทันนะฉันไม่ได้อยากได้กาสิโนคุณขนาดนั้นหรอก” เธอเอ่ยถามหวังให้อีกฝ่ายคิดทบทวนใหม่อีกครั้ง เพราะหากเขาเป็นคนยกเลิกเธอก็จะได้ไม่ต้องเป็นฝ่ายเสียหน้า
“ฉันไม่ชอบแพ้กลางทางด้วยสิ ถ้าจะแพ้ก็ต้องสู้ให้สุดก่อนแบบนั้นมันถึงจะน่าสนุก”
คำตอบที่น่าผิดหวังทำให้รอยยิ้มหวานที่ปรากฏอยู่จางหายไปในทันทีก่อนที่เกมครั้งที่สองจะเริ่มขึ้น คราวนี้เธอตั้งใจจะเลือกตอบตามคำตอบของอีกฝ่าย
“ต่ำ”
“ต่ำ” เธอเลือกตอบตามอีกฝ่ายเพื่อความปลอดภัยอย่างน้อยครั้งนี้ก็เสมอตัวหากผลออกมาว่าเธอแพ้
“ต่ำค่ะ”
“Yes!” คนตัวเล็กแอบอุทานออกมาเบาๆ เพราะอย่างน้อยคะแนนเธอก็นำเขาอยู่หนึ่งคะแนนขอเพียงแค่ชนะอีกครั้งเดียวเธอก็จะชนะการเดิมพันครั้งนี้แล้ว “ถ้าฉันชนะครั้งหน้าคุณไม่มีโอกาสเปลี่ยนใจแล้วนะ” เธอพูดข่มขู่ให้อีกฝ่ายรู้สึกกดดันอีกครั้ง แต่ผลลัพธ์ก็ออกมาเหมือนเดิมเมื่ออีกฝ่ายส่งสัญญาณให้พนักงานเริ่มเกมตาต่อไป
เสียงลูกเต๋าที่เขย่าไปมายิ่งทำให้จังหวะหัวใจของคนตัวเล็กเต้นแรงขึ้นตามเสียงมากขึ้นเท่านั้นยิ่งเป็นรอบชี้ชะตายิ่งทำให้คนตัวเล็กทั้งกดดัน และคาดหวังในคราเดียวกัน ที่สำคัญคราวนี้เธอรอพึ่งคำตอบจากเขาไม่ได้แล้วเพราะตามกติกาครั้งนี้เธอต้องเป็นฝ่ายเลือกก่อน
“สูงค่ะ” ไม่มีหลักเกณฑ์ใดๆ ในการตัดสินใจ เธอใช้แค่ใจนำทางเท่านั้น ณ ตอนนี้
“ต่ำ” หัวใจดวงน้อยวูบไหวทันทีเมื่ออีกฝ่ายเลือกตรงข้ามกับเธอ
“ต่ำค่ะ” ผลลัพธ์ออกมาต่ำทำให้เจโรมเป็นฝ่ายชนะในตานี้ไปเท่ากับว่าตอนนี้ทั้งเธอและเขามีคะแนนเท่ากัน และตาหน้าก็จะเป็นตาชี้ชะตาระหว่างเธอกับเขาแล้ว
“พร้อมที่จะเสียตัวให้ฉันรึยัง” เจโรมเอ่ยถามเย้าแหย่หญิงสาวที่เริ่มกลับมามีสีหน้าเครียดอีกครั้ง
“โกงรึเปล่าเนี่ย นี่มันกาสิโนคุณนี่ฉันจะรู้ได้ไงว่าคุณไม่โกง”
“ตอนเธอชนะฉันก็ไม่ได้บอกว่าเธอโกงนี่ ตั้งแต่ก้าวขาเข้ามาในนี้ไม่มีคำว่าโกงหรอกเพราะมันขึ้นอยู่กับเธอว่ากล้าได้กล้าเสียมากแค่ไหนต่างหาก และดูเหมือนเธอจะเป็นพวกบูชาศักดิ์ศรีซะด้วยสิ หวังว่าของเดิมพันของเธอมันจะคุ้มค่านะ”
คำพูดของเจโรมทำให้คาร์ลินเริ่มเตรียมใจหากเธอแพ้การเดิมพันครั้งนี้จริงๆ เธอมองใบหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่ายอย่างพินิจพิจารณาก็แค่หลับตานอนให้จบๆ ไปคงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร หน้าตาเขาเองก็ตรงไทป์เธอตั้งแต่แรกถ้าไม่นับรวมสายตาเจ้าเล่ห์น่าหมั่นไส้ของเขา แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังภาวนาให้ตัวเองชนะการเดิมพันอยู่ดี
- ผู้เขียน
