“งั้นรำเพยไปแต่งตัวก่อนนะคะ” รำเพยพูดเสียงตื่นเต้นมีความสุขที่จะได้ไปเที่ยว ถึงแม้จะแค่นั่งรถไปส่งคุณอรอุมาเธอก็อยากไป เพราะเริ่มเบื่อที่จะนั่งอยู่กับบ้านเช่นนี้
คุณอรอุมาลงมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบไม่ใหญ่มากนัก เพราะการไปปฏิบัติธรรมจะใช้เพียงชุดขาวเท่านั้น
นิรดาเดินมาส่งแม่สามีที่หน้าบ้านพร้อมกับรำเพยที่อาบน้ำแต่งตัวใหม่เตรียมออกจากบ้าน
“มาแล้วครับคุณแม่”
อภิรักษ์เดินออกมาสมทบที่หน้าบ้าน
“ไปกันเถอะจ้ะตาน้อย รำเพย” คุณอรอุมาบอกลูกชายคนเล็กและหันไปเรียกเด็กสาวที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วอยู่อีกด้าน
“ลูกดูแลบ้านดีๆ นะจ้ะ” คุณอรอุมากอดลูกสะใภ้แนบแน่น คิดว่าไปปฏิบัติครั้งนี้จะส่งผลให้ครอบครัวมีความสุข
“ค่ะคุณแม่” นิรดาขานรับเสียงหวาน กำลังนึกถึงอีกคนที่อยู่ในไร่ ท่านไม่อยู่เช่นนี้ เธอนึกหวั่นใจ
“ต้องขอโทษด้วยลูกที่ไปกะทันหัน แม่มัวแต่ยุ่งหลายเรื่อง ถ้ายังไงน้องหนูไปนอนกับรำเพยก่อนก
