“คุณแม่ขา...น้องหนูขออนุญาตเอาของขึ้นไปเก็บบนห้องก่อนนะคะ” นิรดารีบขอตัวอึดอัดกับสามีของสามีนัก
“จ้ะ ไปเถอะ กลับมาเหนื่อยๆ ไปอาบน้ำอาบท่าเสียก่อนนะลูก จะได้มาเตรียมอาหารด้วยกัน รำเพยก็ด้วยนะลูก ไปอาบน้ำอาบท่าเถอะ” คุณอรอุมาพูดอย่างเอ็นดู
“กลับมาก็รีบหิ้วของขึ้นบนห้องเลยนะ คงจะผลาญเงินของคุณแม่ไปเยอะนะสิท่า” อภินันท์พูดขึ้นมาเมื่อเห็นภรรยาสาวไม่พูดหรือทักเขาเลยสักคำ เดียว แต่จะหอบข้าวของหนีขึ้นห้องท่าเดียว วันนี้คงจะมีความสุขไปเที่ยวในเมืองกับมารดาและน้องชายของเขา จนลืมสามีตัวเองไปแล้ว อภินันท์คิดแล้วก็หงุดหงิดหัวใจ
“ใหญ่ พูดไม่น่าฟังอีกแล้วนะลูก น้องหนูไปเถอะจ้ะลูก”
คุณอรอุมาหันไปดุลูกชายอีกเช่นเคย พร้อมทั้งรีบพูดให้นิรดาเอาของขึ้นไปเก็บบนห้อง
นางมองลูกสะใภ้ชะงักไปเพราะคำพูดของลูกชายตัวดีจึงรีบตัดบทเสีย
นิรดาหยิบถุงใส่ของด้วยมือสั่นเทา รีบสาวเท้าขึ้นห้องอย่างน้อยใจคำพูดของสามี
หล
