เขาเลยต้องยอมๆ ไปก่อน เพราะเดี๋ยวจะโดนประชาทัณฑ์
ทุกคนหัวเราะเมื่อเห็นสีหน้าของอภิรักษ์ที่ยอมแพ้ต่อเสียงของบรรดาผู้หญิงในห้องครัว
นิรดารู้สึกมีความสุขขึ้น ที่ได้คุยเป็นกันเองเช่นนี้ คุณอรอุมาเมตตาเอ็นดูเธอมาก เธอจึงเคารพรักท่านเหมือนกับมารดาแท้ๆ
ส่วนอภิรักษ์เป็นคนอารมณ์ดีสนุกสนาน เธอคุยด้วยแล้วรู้สึกมีความสุขเสมอ
รำเพยเป็นเด็กน่ารักขี้อ้อนเธอไม่มีน้องสาวจึงรักรำเพยเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง ทำให้เธอลืมเรื่องไม่สบายใจที่เคยกังวลและเกร็งไปได้บ้าง
“พี่สาวเป็นอะไรเหรอคะ”
รำเพยสังเกตอาการใจลอยของนิรดาจึงเอ่ยถามอีกฝ่ายอย่างเป็นห่วงเป็นใย
“เปล่าจ้ะ ทำอาหารกันต่อเถอะ” นิรดายิ้มให้รำเพย ไม่อยากให้หญิงสาวรับรู้ว่าเธอกำลังคิดถึงใครคนหนึ่งอยู่นั่นเอง
อภินันท์มองภาพในห้องครัว ก่อนเดินเข้าไปร่วมสมทบกับทุกคนเพราะคนเช่นเขาไม่เคยหนีอะไร เป็นคนกล้าเผชิญหน้ากับทุกสิ่งที่มีอยู่อย่างเดียวที่เขาหนีก็คือห
