อภิรักษ์อึ้งจนพูดไม่ออก กระแทกเท้าเดินขึ้นบ้านไปด้วยความไม่สบอารมณ์
“อ้าว... ตาน้อยเป็นอะไรอีกนั่น”
คุณอรอุมางงกับท่าทีของบุตรชาย นางอุตส่าห์ชมแต่กลับหน้าบึ้งตึงเสียอย่างนั้น
รำเพยยิ้มหวานให้คุณอรอุมาเพื่อกลบเกลื่อน เลยกลายเป็นว่า คุณอรอุมาหันมาคุยกับเด็กสาวแทน โดยลืมลูกชายคนเล็กไปเสียสนิท
อภิรักษ์ขึ้นมาถึงห้องมาได้ เขาก็เตะต่อยระบายอารมณ์ไปทั่ว
“ยัยเด็กบ้า ต่อไปฉันจะไม่เชื่ออะไรเธออีกแล้ว ฝากไว้ก่อน แค้นนี้ต้องชำระ” อภิรักษ์ถอดเสื้อผ้าออก พันผ้าขนหนูแล้วไปอาบน้ำให้สดชื่น จะได้รู้สึกดีมากกว่านี้
เขาหลงกลยัยเด็กตัวแสบ ทำให้พลาดท่าเสียทีแบกเธอเดินไปทั่วไร่อย่างไม่เหน็ดเหนื่อย กลายเป็นคนโง่ที่สงสารเธอ
เธอคงหัวเราะเยาะเขาอย่างชอบใจในความโง่นั้น ยิ่งคิดอภิรักษ์ยิ่งขุ่นเคืองเป็นทวีคูณ
ป่านนี้คงกำลังสมน้ำหน้าเขาอยู่เป็นแน่ หลอกให้เขาแบกเป็นนานสองนานโดยไม่ต้องเดินให้เหนื่อย ยังได้เท
