“พี่เหรอคะ พี่ไม่เคยรักพี่ใหญ่มาก่อน การแต่งงานเกิดขึ้นกะทันหันมาก พี่เคยเจอกับพี่ใหญ่และคุณน้อยตอนเด็กๆ ก่อนที่ครอบครัวของพี่ใหญ่จะย้ายบ้านมาที่นี่จ้ะ”
นิรดาบอกหญิงสาวเสียงเรียบแต่ใบหน้าสวยหวานกำลังเผลอยิ้มจนรำเพยสังเกตเห็น
“ตอนนั้นพี่สาวคิดยังไงเหรอคะ ทำไมถึงยอมแต่งงานกับพี่ใหญ่” รำเพยถามด้วยความอยากรู้
“พี่อยากตอบแทนบุญคุณของคุณพ่อกับคุณแม่พี่จึงยอม”
“แล้วตอนพี่สาวเห็นพี่ใหญ่ครั้งแรก พี่สาวคิดยังไงคะ”
“ตอนแรกนะหรือ”
นิรดาเผลอยิ้มก่อนที่ใบหน้าสวยจะแดงระเรื่อ
รำเพยจ้องไม่วางตา ก่อนที่นิรดาจะตอบเสียงหวาน
“พี่ก็ใจสั่น หัวใจใจเต้นแรง แต่พี่ใหญ่คงไม่อยากแต่งงานกับพี่ เพราะพี่ใหญ่ไม่มองหน้าพี่เลยแถมยังขู่เอาๆ” นิรดานึกถึงครั้งแรกที่เจอเขาขณะที่ต้องเข้าพิธีแต่งงานกัน
“แล้วตอนนี้ละคะ”
รำเพยถามนิรดาเพราะเห็นใบหน้าเปื้อนยิ้มของเธอไม่ได้แสดงว่าไม่มีความสุขจากการถูกบังคับให้แต่งงานเล
