บทที่ 17 เซียนเซียนของข้า 2/2

749 คำ

เสียงเนื้อกระทบกันขณะเคลื่อนเข้าดังปาบ ๆ ดังขึ้นในห้องครัว นางกังวลมองไปยังหน้าประตูหลายครั้งกลัวเหลือเกินจะมีคนเข้ามาจนเมื่อความกลัวของนางเปลี่ยนเป็นตื่นเต้นจนรัดรึงเขาแน่นอีกแล้ว ส่วนเขาก็ยังคงจับเอวนางไว้แน่นกระแทกเข้าออกระรัวไม่หยุดจนนางอ้าปากหอบหายใจ แล้วก้มซบไหล่กว้างกัดที่หัวไหล่ของเขาหนึ่งที แต่จักรพรรดิหนุ่มกลับรู้สึกว่านี่เป็นความสำราญมากกว่าความเจ็บปวด มันกระตุ้นความกำหนัดได้อย่างดี ทั้งเสียวถึงปลายลำจนขยับเร็วขึ้นอีก “ซี้ดดด...อื้อ....ฝ่าบาท” “อดทนหน่อยเถิดยอดรักของข้า เจ้าแน่นเกินไปจนข้าอยากขยับเข้าออกให้นานขึ้นอีก” “หนึ่งเค่อเพคะ” นางเตือนเขาไม่ให้ยืดเวลาออกไปนานนัก แต่เหมือนกลายเป็นขัดใจเขาจึงเร่งจังหวะขึ้นเดินไปวางสะโพกนางที่บนโตะที่ว่างอยู่แล้วยืนขยับสะโพกเข้าหานางแรงขึ้นอีก “เบาหน่อยเพคะ หม่อมฉันจะไม่ไหวแล้ว” “เบากว่านี้ได้อย่างไรในเมื่อเจ้าน่ารักเพียงนี้” เขาดึ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม