หวังจื่อฮ่าวยิ้มเจ้าเล่ห์จะกี่เค่อ เขาก็ได้กินนางอยู่ดี ยิ่งเห็นมือเล็กสั่นน้อยเมื่อเริ่มหยิบผลไม้ป้อนเขาแก้เขิน แต่ร่างสูงไม่สนใจแล้วผลไม้ เขาประกบริมฝีปากอิ่มแล้วส่งลิ้นร้อนเข้าไปตวัดแนบชิดแลกลิ้นพัวพันกับลิ้นเล็กที่อุ่นชื้น เรียวลิ้นนุ่มของเขากลิ้งไปมาดูดดึงกับลิ้นของนาง ดูกลืนเอาน้ำหวานมากลืนกิน แล้วเขาก็ละเลียดจูบอย่างดูดดื่มราวกับจะยื้อเวลาร่วมรักกันออกไปให้นานจนนางต้องประท้วง “ฮึก...ฝ่าบาทอย่ามัวเล่นสิเพคะ อื้อ...!” หญิงสาวจะต่อว่าเขาหากแต่ถูกร่างสูงประกบริมฝีปากลงมาอีก แล้วใช้มือหนาขยับลูบต้นขาของนางขึ้นลงแล้วสอดเข้าลึกไปในกระโปรงสัมผัสแบบแนบชิดก่อนจะล้วงลึกเข้าสู่สองกลีบดอกไม้ที่เริ่มฉ่ำแฉะ “อื้อ...ฝ่าบาท...” ใครจะรู้ว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ทั้งกายทั้งตำแหน่งจะลามกขนาดนี้ “จุ๊บ...จุ๊บ...เซียนเซียน” เสียงลมหายใจหอบแรงขยับจากริมฝีปากก้มลงไปดูดชิมลำคอขาวแล้วเม้มลำคอขาวผ่องที่