“หม่อมฉัน...ขอร้องพระองค์ปล่อยท่านพ่อของหม่อมฉัน แล้วพระองค์อยากได้สิ่งใดก็เชิญ แม้ตำแหน่งฮองเฮาหม่อมฉันก็ไม่อยากได้” เขาปลดนางคนทั้งแผ่นดินย่อมไม่พอใจ เพราะนางไม่ทำอันใดผิด ยิ่งเอาเรื่องที่พ่อนางโดนสอบสวนมากล่าวอ้าง ยิ่งทำให้ประชาชนคิดว่าจักรพรรดิหวังจื่อฮ่าวเลือดเย็น เพียงต้องการตำแหน่งฮองเฮาให้กับสตรีต่ำต้อย ถึงขั้นยัดข้อหาร้ายแรงให้
“เจ้าคิดว่าเราจะหลงกลเจ้ารึ เจ้าอยากตายเราก็จะไม่ห้าม เจ้าจะได้ฝังในสุสานราชวงศ์ เราสัญญา”
นอกจากจะไม่ไยดีแล้ว ยังสนับสนุนให้นางตายสมใจ นี่เขาต้องเป็นคนไร้หัวใจแค่ไหนกัน อี้ผินถึงกับทรุดลงนั่งกับพื้น ยามนี้ต่อให้ฝ่าบาทไม่ปลดนางก็เหมือนปลดนางอยู่รอมร่อ
เมื่อก่อนมีแต่คนเกรงอำนาจนาง ยามนี้สนมที่ไร้ที่ไปแทบจะเหยียบหัวนาง เหล่านางกำนัลต่างตำหนักต่างยิ้มเยาะนาง นางยังจะเป็นประมุขวังหลังได้อีกหรือ
“ฝ่าบาทอยากแต่งตั้งใครก็เชิญเถอะเพคะ ขอเพียงอย่างเดียว ไว้ช
