“ทูลฝ่าบาท ฮองเฮาไปเยี่ยมเสนาบดีอี้ในคุกหลวงพ่ะย่ค่ะ”
“อื้ม”
หวังจื่อฮ่าวพยักหน้ารับรู้ และคิดว่าเรื่องไม่ได้แปลกอันใด เพราะรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นเช่นนี้ ลูกคนใดไม่รักบิดาบ้างเล่า และคิดว่าอีกไม่นานนางก็คงจะมาที่นี่อีก เพื่อขอร้องแทนบิดา บัดนี้กรมอาญาสืบคดี พบการทุจริตที่ไม่ได้มีแค่เงินปลอบขวัญทหาร ยังมือส่วยที่ไม่ส่งถึงพระคลัง และเหล่าขุนนางที่เกี่ยวข้องอีกมากมายหลายคน คราวนี้ถึงเวลากวาดล้างเสียที
“ฝ่าบาทคิดว่าฮองเฮาจะทำอย่างไรต่อไปพ่ะย่ะค่ะ”
ซือกงกงอยากรู้อยู่เป็นทุนเดิม เอ่ยถามผู้เป็นใหญ่ที่คิดอ่านรอบคอบ ทั้งกำจัดกุ้ยเฟยและอำนาจทางบ้าน คราวนี้ก็เป็นคราวฮองเฮาที่อำนาจนี้สั่นคลอนได้ยากมาก เพราะกระทบบัลลังก์ แต่ฝ่าบาทเลือกจัดการได้แยบยลเพราะประกาศความผิดให้ใต้หล้าได้รับรู้ ทั้งปิดประกาศหาพยานและหลักฐานจากคนที่โดนเอาเปรียบจากเหล่าขุนนาง ไม่พอเพียงเท่านั้น ยังเปิดให้ร้องทุกข์ที่กรมอา
