เขาชอบที่นางรู้จักปรนนิบัติเขาให้พอใจจนลุ่มหลง ยิ่งนับวันนางยิ่งชำนาญการแล้วเขาจะทำให้นางไม่พอใจได้อย่างไรกันเล่า
“อ่าห์...ไม่ไหวแล้ว...”
มือหนากดศีรษะของนางอย่างเผลอตัว จนได้ยินเสียงสำลักของนางแล้วเขาก็เลิกให้นางดูด ทั้งดึงรั้งนางขึ้นมานั่งบนตัวตนของเขา มือหนาสะกิดปลายนิ้วดึงเอาปราการชั้นสุดท้ายทิ้งไปเหลือเพียงภาพงดงามของสตรีเพศที่แสนเย้ายวนตรงหน้า หากให้สายธารแห่งลูกหลานแตกในปากนางจะเสียดายแย่ เขาอยากใส่เข้าไปในตัวนางต่างหาก
เขาจับขาของนางอ้ารัดไปรอบเอว จากนั้นกลีบบุปผางดงามก็มีน้ำหวานรินไหลออกมายั่วเย้าสายตาเขาจนไม่อาจรีรอต่อไปได้ จึงจับมังกรลำใหญ่จดจ่อที่กลางกลีบบุปผาจนทำให้นางสะดุ้งเล็กน้อย แต่เขาก็ปลอบนางด้วยการจับมาวาดขึ้นลงตรงกลางแล้วยกสะโพกนางขึ้นกดลงให้ครอบตัวตนอันยิ่งใหญ่ของตัวเองเอาไว้มิด
“ฝ่าบาท...อื้อ...พระองค์เร่งรีบนักเพคะ” นางยิ้มให้กับคนที่ไม่รอให้จัดการกลืนกินให้
