“ย่อมดียิ่ง พวกเรามาตั้งตัวกันใหม่ เรื่องเก่าก็ลืมเลือนไปเสียเถิด”
วันนี้นางคิดลงครัวด้วยกันกับหลันถิงทำผัดผักจากท่านป้าในหมู่บ้านที่เอาผักเอาพริกกระเทียมมาให้ ดีที่บ้านหลังนี้ยังเหลือเครื่องครัวเก่าอยู่ ทำให้นางมีตะเกียบถ้วยชามไม่ลำบากต้องหาซื้อ เอาไว้พรุ่งนี้นางค่อยเข้าไปในเมืองหม่าเฉิงหาภาชนะพวกหม้อ และตลับไม้สำหรับใส่ชาดก็แล้วกัน
คืนนี้พระจันทร์เต็มดวง ดาวบนฟ้าก็อ่อนแสงลง นางเปิดหน้าต่างมองดูพระจันทร์ที่ส่องสว่างคิดถึงใครบางคนที่จากมา
“ไม่ว่ายังไงข้าก็คิดถึงเขา” ตอนนางได้รับการโปรดปรานนางก็แสนจะสุขสม แต่เมื่อห่างไกลเขาเช่นนี้นางก็คิดถึง ว่าจะไม่รักแต่หัวใจนางก็ทำไม่ได้ ต่อให้ไม่ใช่วิญญาณต้นตระกูลของนาง วิญญาณนี้เป็นของนางยังห้ามใจไม่ให้รักเขาไม่ได้เลย หรือนี่คือชะตาที่ทำให้พลัดพรากรักของนาง
เมื่อคิดจนพอใจนางก็เข้านอน พรุ่งนี้ยังต้องอาศัยเกวียนวัวผู้ใหญ่บ้านเข้าเมืองหม่าเฉิงตั้งแ
