ขบวนองค์ชายหย่งคังหวู่เดินทางผ่านไปแรมเดือนในที่สุดก็ถึงเมืองใกล้กับแคว้นชุยงหนูแล้ว จึงแวะพักที่หม่าเฉิงสามวันให้ทุกคนได้พักผ่อนให้หายเหนื่อย เมื่อขึ้นมาทางเหนือจะมีอากาศที่เย็นขึ้นแม้ว่ายามนี้จะอยู่ในฤดูร้อนก็ตาม
หลันถิงกับลี่เซียนออกจากขบวน โดยเมื่อมาถึงนางเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าชาวบ้าน พร้อมกับหาบ้านพักในเมืองหม่าเฉิงแห่งนี้
“ท่านลุงเจ้าคะ พอจะมีบ้านขายที่นี่หรือไม่” นางอยากซื้อบ้านเสียเลยไม่อยากเช่าเพราะไม่รู้อนาคตจะมีเงินมากเพียงนี้หรือไม่ ตอนนี้มีเกือบร้อยตำลึงน่าจะพอซื้อบ้านหลังเล็ก ๆ ที่อยู่กันสองคนได้ไม่ลำบากนัก อีกอย่างนางไม่อยากให้อยู่ในตัวเมืองราคามันอาจจะแพงจนไม่สามารถจับต้องได้
“เจ้าไปดูที่อำเภอเถิด บ้านที่ใดประกาศขายจะลงทะเบียนไว้ที่อำเภอ” เมื่อได้รับคำแนะนำเยี่ยงนั้น นางจึงพากันเดินไปที่อำเภอติดต่อเจ้าหน้าที่ขอซื้อบ้านสักหลัง
ในที่สุดนางก็ได้บ้านที่อยู่หมู่บ้านห่างออกไป
