เกิดชาตินี้ขอเป็นพระสนมท้ายวังเนื้อหอม

บทที่1พลิกป้าย1/2

เขาจิบชาจนหมดถ้วยแล้ววางอย่างเบามือ เชยคางขึ้นให้สบตาเขาตรง ๆ ให้นางรับรู้ว่าเขาต้องการสิ่งใด

ดวงพักตร์งดงาม ใบหน้าคมคาย คิ้วดาบคมเข้มฉุดให้นางหลงใหลแทบลืมความตั้งใจเดิมสิ้น แต่เมื่อเขาโน้มพักตร์ลงมานางจึงยื่นริมฝีปากจรดกับเขา ชิวหาของคนร่างใหญ่ควานหาความหวานอย่างล้ำลึก ยิ่งลมหายใจหอมกรุ่นของนางรินรดออกมา ยิ่งทำให้เขาเพิ่มความปรารถนาในส่วนลึกมากขึ้น จักรพรรดิหนุ่มวัยยี่สิบหกชันษาช้อนร่างงดงามขึ้นแล้วเดินขึ้นเตียงด้านใน

อ้อมแขนแกร่งวางนางอย่างทะนุถนอม จัดการเอาเครื่องหัวของนางออก ยิ่งเห็นดวงตาตื่นเต้นแฝงด้วยความเจ้าเล่ห์เหมือนนางจิ้งจอก ทำให้เขายิ่งรู้สึกฮึกเหิมราวกับออกรบ

‘ข้าจะปราบจิ้งจอกน้อยในคืนนี้’

นางจับสาบเสื้อสีเลือดหมูขลิบดิ้นทองของเขาแน่น คล้ายกับประหม่าจนคนด้านบนผลิยิ้มออกมา แน่นอนว่าสนมรักของเขาทุกคนล้วนเป็นสตรีพรหมจรรย์ การที่นางไม่เคยชินและหวาดกลัวเล็กน้อยนั้นสร้างความพอใจให้เขาอยู่ลึก ๆ เหมือนตัวเองเป็นผู้กำชัยชนะในศึกรักอันเร่าร้อน

“เจ้าอย่ากริ่งเกรงจนเกินไปนัก ข้าจะเบามือดีหรือไม่” หวังจื่อฮ่าวพูดจบก็สะบัดเสื้อตัวนอกของตนทิ้งไป ขณะที่นางเอนตัวไปพิงกับหมอนบนหัวเตียงในท่ากึ่งนั่ง เรียวขาเนียนสวยไร้เส้นขนโผล่จากอาภรณ์ตัวบางทำให้เขาประทับจูบตั้งแต่ต้นขาขึ้นมา ยิ่งเห็นนางกัดริมฝีปากเล็ก ชวนให้เขาอยากหยอกล้อนางอยู่สักพัก

ปลายชิวหาชุ่มชื้นของฝ่าบาทไล้เลียขึ้นมาเมื่อถึงโคนขาแล้วเขาก็ผละออก ทำให้สตรีผู้ไม่เจนเรื่องบนเตียงเช่นลี่เซียนกลั้นหายใจ ริมฝีปากของนางแย้มอ้าพร้อมกับเปล่งเสียงครางหวานล้ำออกมา เขาเงยหน้าขึ้นเคลื่อนกายขึ้นทาบทับนางแล้วจูบที่ริมฝีปากที่เคลือบด้วยชาดแดงสอดปลายลิ้นเข้าไปสอนนางว่าจูบเป็นอย่างไร

แต่เรียวลิ้นน้อย ๆ ของนางราวกับเรียนรู้ได้รวดเร็วนัก จากที่เป็นฝ่ายไล่ต้อนนางในโพรงปาก พลิกเป็นหยอกล้อเขากลับ ลิ้นอ่อนนิ่มของนางสอดประสานจนน้ำใสเคลือบกันประสานเป็นหนึ่งเดียว

“อื้ม...!”

เสียงครางอย่างพอใจของหวังจื่อฮ่าวทำให้นางได้ใจ เปลี่ยนเป็นฝ่ายรุกกลับบ้าง มือเรียวบางสอดเข้าไปที่เอวรั้งสายคาดที่ผูกกับกางเกงตัวในให้หลุดออก

“เจ้าช่างซุกซนนัก”

เขาปรามอย่างไม่จริงจัง แต่ก็ชื่นชอบความใจกล้าของนางนัก ผิวขาวราวน้ำนมนี้กับแก้มที่ขึ้นสีแดงระเรื่อราวกับกลีบเหมยกุ้ยฮวาชักชวนให้เขาอยากรังแกนักเชียว

สองมือหนาสากเล็กน้อยปลดอาภรณ์ของนางออกจนเหลือเพียงชุดเอี๊ยมที่ปกปิดความสวยทั้งด้านบนและล่าง เนินปทุมคู่งามดุนดันเป็นลูกชวนมองนาง เขาไม่รอช้าที่จะปลดมันออกจนสองเนตรสบความงดงาม

ความเอียงอายของนางปรากฏชัดที่ใบหน้าโฉมสะคราญ แต่นางแอ่นอกสู้สายตาเขาเยี่ยงนี้ทำให้ความกำหนัดของเขาเดือดพล่านดุจลูกไฟกำลังแผดเผาไปทั่วร่างกาย ยิ่งโดยเฉพาะจุดศุนย์รวมความกำหนัด ที่เหยียดยาวพร้อมตอกตรึงเข้าสู่บุปผางามในยามนี้

ปลายชิวหาแตะปลายยอดปทุมงดงามแผ่วเบา ทำให้เสียงรัญจวนใจเปล่งออกจากปากเรียวสวยของสนมรัก แต่แทนที่นางจะหดกายหนีกลับแอ่นสู้อีกครั้งแต่ร่างกายสาวนั้นสั่นชอบกล

‘สั่นสู้หรือ’ นางคิดทบทวน แต่นางไม่ยอมพ่ายให้จักรพรรดิหนุ่มแน่นอน วันนี้นางจะไม่ให้เขาเพียงเสพสุขกับร่างกายนางฝ่ายเดียว แต่นางจะเสพสุขกับเขาด้วยเช่นกัน

“เจ้าเหมือนลูกนกนัก” เสียงแหบพร่าเปล่งออกมา เมื่อเขากระตุกเอี๊ยมชิ้นล่างให้หลุดพร้อมกับความสั่นระริกของเรือนกายสตรีน่าทะนุถนอมเช่นนาง

ดวงตาของนางเปล่งประกายเมื่อเห็นหัวมังกรโผล่ออกมา มือหนาลูบมันลงให้นางเห็นชัดเจนขึ้น ไม่ใช่นางชอบเรื่องลามก แต่อย่างน้อยควรดูให้ชัด ๆ ว่าแท่งหยกอันนี้ที่ใครต่างปรารถนาเป็นเช่นไร แต่นางประจักษ์ดีแล้วว่าสมดั่งเป็นของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เสียจริง

“เจ้าอดทนสักนิดเถิด” เขาปลอบใจด้วยถ้อยคำนุ่มหู แต่นางรับรู้ว่ามันไม่ใช่แค่เจ็บเพียงนิดหรอก เจ็บมากทีเดียว เพราะว่าขนาดของเขากับกลีบบุปผาช่างแตกต่างกันนัก

แท่งร้อนของเขาสัมผัสที่ต้นขาพาลให้ขนกายสาวลุกชัน ดีที่ขนแพรไหมส่วนนั้นไม่ได้ดกดำเพียงบางเบาไม่รกรุงรัง ทำให้จักรพรรดิพอพระทัย สังเกตจากลมหายใจอุ่นร้อนที่รินรดใบหน้านางกับสีพระพักตร์ที่กำลังอดกลั้นอย่างถึงที่สุด

“อ๊ะ!” เสียงครางพร้อมกับอาการสะดุ้งตัวน้อย ๆ เมื่อนิ้วของจักรพรรดิหนุ่มแตะเบา ๆ ตรงเม็ดทับทิมของนาง สองมือของนางกระชับรอบเอวของเขาสีหน้าเว้าวอนเชิญชวนให้เขาช่วยนางปลดปล่อยความสุขฉายชัดในแววตา

“ฝ่าบาทเพคะ” ลี่เซียนเปล่งออกได้เพียงเท่านั้นก็ต้องอ้าปากกว้างเมื่อนิ้วกลางของพระองค์หยัดลงมาใจกลางบุปผาที่ฉ่ำน้ำหวาน

ฮึก!

เขาประพรมจูบนางอีกครั้งอย่างหลงใหล ไม่รู้เหตุใดสนมที่แม้แต่ชื่อเขาก็ไม่ปรารถนาจะรู้ในตอนแรก ยามนี้ถึงทำให้เขาคลั่งนัก แรงตอดรัดนิ้วยามเขาถอนออกพร้อมกับน้ำหวานที่ชุ่มฉ่ำประจักษ์ได้ดีว่านางพรั่งพร้อมเพียงใด

เมื่อเขาคิดจะถอนจูบนางสองมือนางกลับรั้งต้นคอเขาไว้แล้วแลกลิ้นอย่างชำนาญทำเอาเขาพออกพอใจ จนเผลอครางเร่าในลำคอและอยากกระแทกนางให้รู้ว่าเขาปรารถนานางเพียงใด

สองขาเรียวแยกออกอย่างรับรู้ว่าเขาต้องการอะไร ริมฝีปากของฝ่าบาทเคลื่อนมาที่สองเต้าอวบอีกอิ่มอีกครั้งก่อนดูดรั้งมันแรง ๆ

แท่งหยกปูดโปนด้วยเส้นเลือดบ่งบอกว่าเขาต้องการปลดปล่อย จึงจับจ่อกลางกลีบบุปผาพร้อมกับเสียงแหบพร่าบอกให้นางตั้งตัว

“ข้าจะเข้าไปแล้วสนมรัก”