หลังจากหวังจื่อฮ่าวสำราญใจแล้ว เขาแต่งตัวเพื่อจะไปรับข้าวเย็นกับนาง แต่เหล่าทหารกลับมาออหน้าตำหนัก เมื่อซื่อกงกงสอบถามได้ว่าความว่าจะมาจับนักโทษเชลยของจาม่าน แต่เหตุใดถึงมาที่ตำหนักมิ่งฮวาสนมรักของตนเล่า
“เจ้าว่าอันใดนะ”
“ทหารวังได้รับบัญชาจากฮองเฮามาจับเอ่อ...เสียนเฟยพ่ะย่ะค่ะ เพราะเป็นนักโทษจาม่านที่หนีมา” ซื่อกงกงรายงานไปก็หดหัวไป คาดว่าเขาไม่มีหัวจะอยู่บนบ่าก็วันนี้ ใครช่างไปเป่าหูฮองเอาให้มาหาเรื่องพระสนมทรงโปรดของฝ่าบาทเช่นนี้ ไม่อยากมีหัวอยู่บนบ่าแล้วหรือ
“มีหลักฐานอันใด”
“คำให้การของเสิ่นอี้ บิดาบุญธรรมของพระสนมพ่ะย่ะค่ะ”
เสิ่นลี่เซียนไม่นึกว่านางมาเกิดใหม่ในร่างของต้นตระกูล แต่กลับจะโดนโทษประหารเพราะเป็นชาวจาม่านงั้นหรือ โอ๊ยสวรรค์ ให้ข้าเผชิญเคราะห์กรรมเบาหน่อยไม่ได้หรือ เหตุใดต้องให้ข้าตกระกำลำบากเยี่ยงนี้ด้วย
ใครว่ายศสูงขึ้นจะปลอดภัย เพราะมีคนยศใหญ่กว่าคอยยุแยงฝ่าบาท
