บทที่ 27
ช่วยใครก่อน
ผลัก
“ว้าย..!”
ตู้มมม..!!
“น้องบัวกับเม็ดทรายตกน้ำ ช่วยด้วย!”
เหมยลี่ตะโกนเสียงดังทำให้ชายหนุ่มสี่คนที่นั่งคุยกันต้องลุกวิ่งตรงมายังบริเวณที่ใบบัวกับเม็ดทรายตกลงไปด้วยความตื่นตกใจไม่ต่างกัน
“เฮ้ย!”
“ชะ..ช่วย..ด้วย”
ใบบัวตะเกียกตะกายใช้มือและเท้าตีน้ำเพื่อทรงตัว แต่ด้วยความที่ว่ายน้ำไม่แข็งจึงทำให้เธอไม่สามารถว่ายกลับมายังขอบสระได้ และเวลาเพียงไม่กี่นาทีต่อมาสายตาก็มองไปเห็นเจคอปที่วิ่งหน้าตาตื่นมายังบริเวณที่เธออยู่
“คุณ..เจ..ช่วยบัว..อื้อ ด้วย”
แต่ทว่า..
“เม็ดทราย!”
เจคอปเรียกชื่อร่างที่กำลังจมหายลงไปยังก้นสระด้วยท่าทีร้อนรน เพราะรู้ว่าเม็ดทรายว่ายน้ำไม่เป็นจึงห่วงหญิงสาวมากกว่า ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดก่อนกระโดดลงสระแล้วดำน้ำลงไป ใช้เวลาไม่นานก็คว้าตัวเม็ดทรายไว้ได้ เจคอปตีเท้าถีบตัวขึ้นสูงเพื่อขึ้นมาสูดอากาศหายใจ พอขึ้นมาพ้นผิวน้ำเขาก็ประคอง
