บทที่ 45
ยอมรับไม่ได้
“อือ อื้อ”
ใบบัวครางอย่างรำคาญแล้วพลิกตัวหนี เมื่อมีสิ่งรบกวนในช่วงเช้าของวันถัดมา แสงแดดอ่อนๆ ส่องผ่านผ้าม่านในห้องนอนชั้นบนสุดของคอนโดหรูใจกลางเมือง กระทบกับใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้เครื่องสำอางน่ามองยิ่งนัก
ไอเย็นของเครื่องปรับอากาศทำให้เธอเบียดเข้าหาอกแกร่งเพื่อรับไออุ่น แต่เมื่อถูกรบกวนจากมือที่ลูบคลำไปทั่วสะโพกงอนงาม เธอก็พลิกตัวนอนหงายครางประท้วงอย่างขัดใจราวกับเด็ก
“หึๆ” เจคอปเท้าแขนก้มมองคนตัวเล็กที่ยังหลับตา หัวเราะอย่างเอ็นดูท่าทางขี้เซา
“อื้อ..” หญิงสาวส่งเสียงในลำคอ พลางยืดแขนบิดขี้เกียจ จากนั้นก็ค่อยๆ ลืมตา
“ตื่นได้แล้วครับคนสวย”
ฟอด..
เจคอปหอมแก้มเนียน กระซิบข้างหูเสียงพร่า ทำเอาคนงัวเงียตาโต พยายามประมวลผลว่าตัวเองมาอยู่บนเตียงของเขาได้อย่างไร
และเพียงไม่กี่นาทีภาพทุกอย่างก็ชัดเข้ามาในความจำ ตั้งแต่บทรักเร่าร้อนบนรถ จนมาถึงคอนโดที่เขาเป็นคนอาบน้ำเ
