บทที่ 20
ตัวตน
วันต่อมา
ใบบัวมาเรียนแต่เช้าแต่อดแปลกใจไม่ได้ที่อินสตาแกรมของเธอมีผู้ขอติดตามเยอะขึ้น ตั้งแต่เมื่อวานที่กดไลค์ภาพของเจคอปเธอยังไม่มีเวลาเล่นโซเชียล จนตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยงใบบัวกำลังนั่งทานข้าวกับอีฟอยู่ในโรงอาหารของคณะ
“ตรงนี้มีคนนั่งมั้ย ขอนั่งหน่อยนะ”
“อ่อ..นั่งได้ค่ะ” ใบบัวเงยหน้ามองนักศึกษารุ่นพี่หน้าตาสวยสองคนแล้วยิ้มให้ เธอขยับพื้นที่ให้มีช่องว่างเพื่อแบ่งปันที่นั่งให้อย่างเต็มใจ
“ขอบใจ” เตยหย่อนสะโพกลงนั่งข้างใบบัวส่วนส้มโอเพื่อนสนิทนั่งอีกฝั่งข้างอีฟ เตยวางแก้วน้ำบนโต๊ะแล้วจ้องหน้าใบบัวเขม็ง
ก็สวยอยู่หรอก แต่ดูจืดชืดไปหน่อย
“พี่มีอะไรหรือเปล่า” อีฟวางช้อนบนจานข้าวเมื่อเห็นรุ่นพี่เอาแต่มองใบบัว จนเธออดถามไม่ได้
“เปล่านิ”
“แต่พี่มองหน้าเพื่อนหนูนานแล้วนะ”
“มองไม่ได้เหรอ” เตยยิ้มเยาะพูดกวนๆ อีฟมองกลับตาขวาง ส่วนใบบัวก็ได้แต่ขยับปากบอกเพื่อนว่าให้ใจเย็นๆ
“ม
