บทที่ 17
พฤติกรรม
วันศุกร์
ใบบัวนั่งอ่านแชทที่มัดหมี่ทักชวนไปเที่ยววันเสาร์อย่างคิดหนัก เพราะรู้ว่าไตเติ้ลต้องไปด้วยเธอจึงคิดหาวิธีตอบเลี่ยงจนหน้ายุ่ง
“เฮ้อ..” เสียงถอนหายใจของหญิงสาวทำให้อีฟที่นั่งรอเรียนช่วงบ่ายอยู่ข้างๆ หันมอง
“ฉันถามจริงๆ นะบัว..แกมีอะไรหรือเปล่า”
“ไม่หนิ..ไม่มี”
“อย่าโกหก..เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ”
“เครียดเรื่องที่บ้านน่ะ..” ใบบัวจำใจโป้ปด
“กับพี่เจคอป..แกกับเขาเป็นมากกว่าพี่รหัสกับน้องรหัสใช่มั้ย?”
อีฟตัดสินใจถามออกมาตรงๆ เมื่อสองวันก่อนใบบัวกลับดึก เธอสังเกตเห็นร่องรอยบนเนินอกของเพื่อนในจังหวะที่ใบบัวก้ม อยากถามแต่ก็ไม่กล้าจึงทนเก็บมาถึงตอนนี้
“อีฟ..คือ” ใบบัวเม้มปากแล้วมองหน้าอีฟด้วยสายตารู้สึกผิด
“อย่ามีความลับกับฉันสิบัว..ถ้าเป็นแบบนี้พวกเราจะเป็นเพื่อนสนิทกันได้ยังไง”
“อืม..เรากับคุณเจเป็นมากกว่าสายรหัส” ใบบัวยอมรับเพราะยังไงก็คงมีวันที่อีฟรู้ สู
