บทที่ 16
ความรักมักไม่มีเหตุผล NC
“คุณเจพาบัวมาที่นี่ทำไมคะ”
ใบบัวมองไปนอกรถที่มืดมิดอย่างหวาดระแวง หลังจากที่เจคอปขับรถพาเธอมายังซอยเปลี่ยวที่อยู่ห่างจากหอพักพอสมควร
“พาเธอมาพิสูจน์ตัวเองไง”
เจคอปเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้มในยามที่ใบบัวหันซ้ายหันขวา ถึงจะค่อนข้างมืดแต่ใบหน้าขาวเนียนของเธอก็บอกชัดว่ากำลังหวาดผวา ช่างน่าขยี้ให้จมจริงๆ แม่สาวน้อยของกู ฮึ่ม..
“คุณเจอย่าแกล้ง..บัวกลัว” ใบบัวเข้าใจไปว่าเขาจะพามาทิ้งจึงพูดเสียงสั่นเครือน้ำตาจวนเจียนจะไหล ดูน่าขย้ำจนเจคอปยิ้มพอใจ
“ถ้าเธอกลัวก็ต้องตามใจฉัน”
เจคอปยื่นมือมาดึงคางมนให้เข้าใกล้ ก่อนโน้มใบหน้าเข้าหาแล้วประกบปากจูบอย่างหนักหน่วง ลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ตวัดแกว่งพัวพันกับลิ้นเล็กดูดดึงอย่างหื่นกระหาย เขาล็อกใบหน้าแสนสวยให้แหงนเงยรับจูบอันดูดดื่มจนใบบัวแทบหายใจไม่ทัน
“อื้ออ..” หญิงสาวจิกเล็บลงบนบ่าแกร่งในยามที่ปากหนาบดขยี้เข้าห
