อีกฝ่ายตอบกลับพลางยักคิ้วล้อเลียนอย่างยียวน นั่นยิ่งทำให้ไฟเลือดขึ้นหน้า เขาสืบเท้าเข้าไปใกล้ อย่างไม่กลัวเกรง แม้หมอหนามจะกำยำกว่าทว่าความสูงใหญ่ของนายไฟทำให้เขาหวาด ๆ อยู่บ้าง อีกทั้งแววตาที่มองมาราวกับมีประกายไฟอยู่ในลูกตานั้นอีก ทำให้หมอหนามรู้สึกเสียวสันหลังวาบ
“ มึงอยากตายใช่ไหม ไอ้หมอเถื่อน ! ” เสียงทุ้มเอ่ยเรียบ ๆ เยียบเย็น ทว่าหมอหนามยังไม่ทันได้ตอบอะไร อวัศยาก็เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้น
“ อย่ามาใช้อำนาจที่นี่ เงินของคุณมันซื้อได้แค่บางอย่างแต่ไม่ใช่ทุกอย่าง ออกไป ! ”
คำพูดนั้นทำให้ปรียาร้อนตัว แม้ยังไม่รู้ว่าเพื่อนจะรู้ความจริงที่ตนรับสินบทจากนายไฟหรือไม่ก็ตามที
“ หมอก ฟังเราก่อนได้ไหม ” นายไฟขอร้อง ทว่าอวัศยาหยิบกุญแจยื่นให้หมอหนามแล้วเอ่ยตัดบท
“ หมอหนามคะ ช่วยพาหมอกไปนอนทีนะคะ ไม่ไหว ”
“ ได้ครับ ” หมอหนามรับคำ พลาง
