“ อะไรนะ หมอกไม่อยู่บ้านตั้งแต่คุณกลับมาจากไปวิ่งตอนเช้างั้นเหรอ แล้วหมอกจะไปไหนได้ ! ”
นายไฟเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดหลังจากได้รับโทรศัพท์จากปรียาว่าจนถึงขณะนี้หมอกยังไม่กลับมาที่บ้านเลย
“ ฉันโทรหาหมอกไม่ติด ได้แต่เดาเอาว่าเธอคงไปให้น้ำเกลือกับหมอหนามอย่างเคยค่ะ ” อีกฝ่ายตอบกลับเสียงอ่อย ๆ
“ ไม่ใช่ หมอกไม่ได้อยู่กับหมอหนาม ”
“ ทำไมคุณไฟรู้ล่ะคะ ” หมอหนามโบกไม้โบกมือพัลวันเป็นสัญลักษณ์ให้อีกฝ่ายอย่าบอกความจริง
“ ผมแค่เดาเอา ”
“ อาจจะอยู่กับหมอหนามนั่นแหละค่ะ คุณไฟมารับฉันไปดูด้วยกันดีไหมคะ ”
“ เอ่อ ไม่เป็นไร เอาไว้ผมค่อยเข้าไปละกัน แค่นี้นะครับ ” นายไฟรีบกดวางสาย หมอหนามรีบเอ่ยขึ้น
“ ผมรู้ว่าหมอกอยู่ที่ไหน ”
“ อยู่ที่ไหน ”
“ วัดที่ห่างจากบ้านราวกิโลหนึ่ง วันแรกที่หมอกมาผม
