เรารักกัน

1176 คำ

        ร่างของหญิงชราวัยห้าสิบปลายแต่ยังแข็งแรง สวมชุดเสื้อคอกระเช้ากับผ้าถุงสีกลักเดินตรงดิ่งเข้ามาหาเขา หญิงสาวเดินลงมาจากกระท่อมยืนเคียงข้าง เมื่อยายใบเห็นแล้วเงื้อมือฟาดไปที่แขนของหลานชายสุดแรงทันที           “ โอ๊ย ตีข้อยเฮดหยังนี่แม่ใหญ่ ”           (โอ๊ย ตีผมทำไมยาย)           “ มันบ่อมีผู้ได๋สิตายดอก นอกจากมึง บักไฟ บักพาก  มึงพาลูกสาวเพิ่นมาเฮดหยังอยู่เถียงนาจนตะเวนตกดินแล้ว พ่อเขาสิมายิงหัวมึงถิ่ม มึงฮู้บ่อ ”           (ไม่มีใครจะตายหรอก นอกจากมึงนั่นแหละ ไอ้ไฟ ไอ้ห่า มึงพาลูกสาวเขามาทำอะไรอยู่ที่กระท่อมในเวลาตะวันตกดินแบบนี้ พ่อเขามาตามหา จะมายิงหัวมึง รู้บ้างไหม)           หญิงสาวเบิกตากว้าง           “ เกิดอะไรขึ้นเหรอคะแม่ใหญ่ คุณพ่อมาที่นี่เหรอ ”  หญิงชราพยักหน้า           “ แม่น คุณพ่อของหนูมากับลูกน้อง มาตามหาหนูนั่นล่ะ แม่ใหญ่กะนึกว่าหนูกลับไปแล้ว เห็นว่าสิกลับตั้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม