“ ทำไมขับมอเตอร์ไซค์เป็น พ่อคุณไม่ว่าหรือไง ” เขาเคยถามเมื่อแรกเจอ เพราะท่าทางที่ดูเป็นคุณหนูเหลือเกิน มันดูราวกับเธอไม่สามารถลงมาเหยียบย่างบนพื้นดินอย่างเขาได้
“ ฉันก็เป็นคนนะ คนปกติทั่วไปนั่นแหละ บางทีพ่อก็ห้ามนั่นแหละแต่ฉันก็ยังรั้นทำ ครอบครัวเราก็เคยจนมาก่อน แม่ฉันสอนอยู่เสมอว่าอย่าเป็นวัวลืมตีน ไอ้เรื่องมอเตอร์ไซค์เนี่ยฉันก็ขอให้พี่คนงานในบ้านที่ใช้มันไว้คอยซื้อกับข้าวหัดให้อีกทีหนึ่ง ฉันชอบนะ ไปไหนมาไหนสะดวกดี ”
หนุ่มสาวแรกแย้มราวดอกไม้กำลังผลิบาน ความสดใสและความรุ่มร้อนแห่งวัยกำลังเต้นเร่า ยิ่งใกล้ชิดกันก็ไม่ต่างกับเชื้อเพลิงที่ใกล้ไฟ นับวันยิ่งจะหลวมรวมร้อนเร่าจนเกินจะต้านทาน
อวัศยา สาวน้อยผู้ไม่เคยพานพบกับความรัก ลูกสาวคนเดียวของเสี่ยอิทธิที่ถูกเลี้ยงราวไข่ในหินเมื่อยามอยู่ในเมือง แปลกที่เมื่อออกนอกสถานที่มาอยู่ในชนบทเสี่ยอิทธิกลับปล่อยใ
